گفتگو با دوستان 3 |  تسلیم بودن در برابر هدایت

سلام به استاد عباسمنش عزیز

و دوستان گرامی 🙏

شاگردای استاد به 3 دسته تقسیم میشن:

دسته اول

اونایی هستن که از خدا درخواست می‌کنند که راهیو بهشون نشون بده و این مسیر پیدا می‌کنند

و وارد سایت میشن

مصمم هستند کار می‌کنند و نتایجی می‌گیرند که در زندگی گذشتشون اصلا نشانه ای هم ازش نبوده و خیلی حالشون خوب میشه و میبینن تغییر رو.. در ادامه طبق روند طبیعی جهان که به تضاد میخوریم تا خواسته هامون بشناسیم به تضاد می‌خورند اما کنترل و افسار ذهن رو از دست میدن و آروم آروم فراموش می‌کنند که تضاد ها به خودی خود هیچ قدرتی ندارند و این نگاه ما هست که نتایج تغییر میده

خب این دسته توی همون اوایل آشنایی با تضاد ها برخورد میکردن اما چون متعهد بودن به کنترل ذهنشون بهشون سخت نمی‌گذشته وقتی به اون تضاد ها برخوزد میکردن خیلی راحت الماس درون اون تضاد رو برداشت میکردن

اما یادشون رفت..

یادشون رفت که اون موقع هم تضاد بوده ولی واکنش من متفاوت بوده و به همین خاطر نتایج متفاوت رقم زده.

و کم کم مسیر رو از یاد می‌برند..

و این توهم می‌زنند که اره من اون موقع خیلی کامل بودم و خیلی عالی بودم.. و در نهایت افسوس می‌خورند که ای کاش برگردیم به اون روزهای کاملمون

اما نمیدونند که اون موقع هم کامل نبودند فقط سعی می‌کردند به صورت واقعی کمی بهتر باشند کمی حالشون خوب باشه..

خلاصه این افراد دیگه میگن نمیشه به اون موقع ها و مهارت عالی که در کنترل ذهن داشتیم برسیم و درنهایت عطا را به لقاش میبخشن و با کلی آه و افسوس بی خبر از این دنیا میرند مثل بقیه nمیلیارد آدم دیگه…

اینو داشته باش میریم دسته دوم

دسته دوم از افراد که توی این سایت میشه الگو هایی ازشون دید افرادی هستند که با این قوانین آشنا میشن و مثل دسته اول نتایج خیلی عالی می‌گیرند درست مثل دسته اول مسیر رو فراموش می‌کنند اما…

یه تفاوت دارند

وقتی که فراموش کردند مثلا بعد از یکی دو سال برمی‌گردند و دوباره استارت می‌زنند و روی خودشون کار می‌کنند

نتایجی می‌گیرند که از نتایج قبلی ام پربار تر و..

اوضاع خیلی عالی میشه دوباره

اما باز میبینی دوباره میوقتند توی تله

و فراموش می‌کنند اینبار ذهنشون با منطق های تکراری ولی با ظاهری متفاوت اونها رو متقاعد میکنه که اره بابا ولش کن فعلا کار کردنو…

این دوستان از مسیر خارج می‌شوند..

خلاصه.. بعد گذشت مدتی تضاد ها و خواسته های درونیشون اونا میاره پای آموزش ها

اینبار می‌فهمن که باید یه تصمیم مهم بگیرند

و جوری حرکت کنند که دیگه برنگردند

افسوس می‌خورند اما بر افسوسشون غلبه می‌کنند و اینا رحمانیت و پاکی خدا رو باور می‌کنند

یقین پیدا می‌کنند که همونطور ابرها هر لحظه در حال گذرند اتفاقات نا خوب هم می‌گذرند..

دیگه توی این مسیر موندنی ان..

خوشا به حالشون که وعده خداوند را باور کردند و تسلیم نشدند

اما دسته سوم..

اینان مصداق انا لله و انا الیه راجعون هستند

بسی بیشتر خوشا به حالشان

افرادی که کم نیستند توی این سایت

اما هرچند که فکر میکنم تعدادشون کمتره

همون شاگردانی که شروع می‌کنند نتیجه می‌گیرند به تضاد میخورند اما با تکیه بر آیه الخیر فی ما وقع از طوفان ها عبور میکنند

اتفاقا این افرادم به تضاد می‌خورند کمی سست می‌شوند اما یه چیزی خیلی بهتر از بقیه جدی می‌گیرند

اینکه دقیقا واکنش من در برخورد با این تضاد هرچند کوچک میتونه مسیر منو خیلی تغییر بده

به خاطر همین صبورترن

به این خاطر میگن هرچی بدست اوردیم نوش جونمون اما دستاورد های من ملاک برتری من نیست

من میتونم هربار قوی تر باشم

هیچ موقع کامل نمیشم

هیچ موقع

و کامل نیستم

به این خاطر از خودشون انتظار زیاد ندارن یعنی صبورن و اجازه نمیدن که نجوای ذهن خیلی ریز بیاد و اونا رو از مسیر گم کنه

یا بهتر بگم تله داستان میدونن کجاست..

مسیر رو گم میکنند اما خیلی زودتر از بقیه برمیگردن..

اجازه نمیدن که مدت زیادی درگیر باز مسیر قبلی بشن..

کنترل ذهن در این مواقعی که از مسیر خارج میشی خیلی مهمه

دقیقا میتونم بگم این پتانسیل 100 داره که تو. و برای همیشه از مسیر خدا دور کنه..

خودم دوس دارم جز دسته سوم باشم

همون شاگرد های اندکی که با استاد خودشون برای عروج به مدارهای بالاتر آماده می‌کنند

همون هایی که…

دیگر تصمیم با خودت هست

انتخاب تو مسیرت رو مشخص میکنه

قبل از شروع فکر کن که میخوای 10 سال دیگه کجا باشی

توی رویاهات یا افسوس از اینکه چرا اون موقع ادامه ندادم…

عاشقتونم

ارادتمند مریم💫🙃^_^