گفتگو با دوستان 3 |  تسلیم بودن در برابر هدایت

با سلام خدمت استاد عزیزم

با اجازتون می خواستم درک خودمو از هدایت بنویسم:

به نظر من هدایت یه موضوع جوهری هستش

یعنی در ذات و طبیعت و سرشت خداوند ( به عنوان هدایت کننده ) و تمام کائنات ( به عنوان دریافت کننده هدایت ) هستش

من خودم قبلا فکر می کردم که باید کارهای خاصی رو و یا تمرینات خاصی رو انجام بدم تا بتونم هدایتی رو دریافت کنم و یا اینکه هدایت مخصوص کسانی هستش که گرایش زیادی به مسائل عرفانی و متافیزیکی و مذهبی و … دارن

ولی الان با توجه به آگاهی این لحظه ام درک می کنم که هدایت در اتم به اتم تمامی ذرات جهان جاری هستش و به همین خاطر از کلمه جوهر استفاده می کنم

برای اینکه موضوع بهتر واسه خودم جا بیفته اول چند تا سوال طرح می کنم:

۱-چرا اصلا هدایت وجود داره؟

۲-چرا کائنات نیاز به هدایت داره؟

۳-چرا هدایت رو خدا بر خودش فرض کرده؟

۴-آیا هدایت انواع و اقسام داره؟

تمام اتم به اتم جهان در حال حرکت و جنب و جوش هستش یعنی آهنی رو که ما جامد و ساکن می دونیم اگه زیر میکروسکوپ

مشاهدش کنیم ذراتی رو می بینیم که در حال ارتعاش و حرکت هستن

بنابراین نتیجه می گیریم که اساس و شالوده خلقت بر حرکت هستش و هستی هیچ گاه چیزی به عنوان سکون رو تجربه نمی کنه و مدام در حال حرکته

اما حرکت دو نوع هستش (البته اینا فقط درک منه و نمی دونم چقدر علمی هست)

اول حرکتی که برای ما محسوس هست مثله :

راه رفتن یه آدم , حرکت عقربه ساعت , جاری شدن آب , وزیدن باد , تحرک حیوانات و پرندگان و …

دوم حرکتی که برای ما نا محسوسه مثله :

منی که دارم از جوانی به سمت میان سالی میرم یا سیبی که روی شاخه درخت از کالی به سمت رسیدگی میره یا انسانی که از جهل به سمت آگاهی میره و …

وقتی که ما پذیرفتیم این حرکت ها رو به نا چار باید بپذیریم که حرکت دارای جهت هستش ( حالا به هر سمت و جهتی) نمیشه که حرکتی باشه ولی هیچ جهتی نداشته باشه اون دیگه اسمش سکونه نه حرکت

وقتی که ما پذیرفتیم ذره به ذره جهان حرکت داره و این حرکات جهت دارن اون وقته که این سوال اساسی پدید میاد که :

حرکت به چه جهتی ؟

پاسخ به این سوال هستش که به قضیه هدایت معنا می بخشه , وجود اونو نه تنها لازم بلکه حیاتی نشون میده

اینجاست که آشکار میشه هدایت مخصوص انسان نیست

مخصوص دین و کیش خاصی نیست

مخصوص طرز تفکر خاصی نیست

ملزوم به انجام حرکات و تمرینات و استفاده از متون عرفانی و بهره گیری از محضر شخص خاصی نیست

اینجاست که می فهمم وقتی استاد میگه مرغ هم هدایت میشه یعنی چی

یعنی چه شما قبول کنی که خدایی هست یا نیست

چه پیامبر و قرآنی هست یا نیست

چه آدم باشی(یعنی صاحب اندیشه و خرد و قدرت انتخاب و دانش و…) و چه قورباغه و یا حتی یه گیاه( فاقدر هر گونه سیستم درک و شعور )

داری آگاهانه یا نا آگاهانه , محسوس یا نا محسوس , هدایت میشی

به چه جهتی ؟ در جهت رسیدن به خواسته هات , بر طرف شدن نیازهات

توسط چه کسی؟ توسط کسی که دید کل رو داره , به همه چی احاطه داره , به همه چیز علم داره

آخرش که چی ؟ آخرش میشه گسترش , انبساط , پیشرفت

ولی چون ما از مجاری بسیار طبیعی و متعددی هدایت رو دریافت می کنیم ذهن منطقی واسش سخته که این موضوع رو درک کنه و اونا رو نتیجه طبیعی رخداد های اطرافش می دونه

خون در رگ هدایت میشه تا به سلول برسه

سموم از طریق کلیه به بیرون بدن هدایت میشن

سلول واسه تقسیم شدن به نقشه خاصی (DNA) هدایت میشه و…

منظورم اینه واسه همه چی ما هدایت میشیم ولی وقتی سعی می کنیم با ذهن منطقی اونو بررسی کنیم انگار که از ما پنهان میشه

و هر چی با وسواس بیشتری سعی در مشاهده اون می کنیم اون پنهان تر میشه

پس این ذهن و شعور به چه درد می خوره این که انگار فقط مایه درد سره؟

ذهن به ما عطا شد تا آگاهانه نوع تجربه رو انتخاب کنیم و بعد هدایت بشیم و از اون تجربه لذت ببریم جهان رو گسترش بدیم

وقی مایه درد سر میشه که در چگونگی سرک می کشه

وقتی که احساس میکنه با تفکرش باید مسیر رسیدن به خواسته هاشو پیدا کنه

وقتی که احساس می کنه باید برای رفع تبعیض , فقر , کودکان کار , اعتیاد , تورم , تروریسم , حقوق زنان و… یه کاری کنی

و معمولا هم از این منطق استفاده میکنه که :

اینست معنای انسانیت

اینست فرق انسان و حیوان و…

من متوجه شدم هدایت انواع مختلفی داره و میشه تا حدودی اونا رو دسته بندی کرد مثلا:

هدایت به مسیر خیر یا شر

هدایت در جهت پاسخ به مسائل غریزی یا هدایت به سمت مسیرهایی که مقصد اونا آگاهانه انتخاب شده و …

ولی به هر حال این نوع نگرش ذهن ما به محیط اطرافه که نوع هدایت رو انتخاب می کنه (خیر و شر )

به خدا استاد وقتی اینا رو مینویسم به خودم میگم پسر اینا از کجا داره میاد؟

چرا تا قبل از اینکه شروع به نوشتن کنی اینا رو به این صورت نمی دونستی؟

به خدا احساس می کنم اگه خودم کامنت رو تموم نکنم و فقط عمل کنم ( بنویسم) تا زمانی که توان تایپ کردن رو داشته باشم این آگاهی ها در وجود من می جوشه بدون اینکه چیزی تکرار بشه

به نظر من این شگفتی خلقته که در رابطه یه موضوع میشه ساعت ها فایل تولید کرد و متن نوشت و … ولی لحظه هم احساس تکرار مکررات نکرد

خدایا شکرت

الان که برگشتم و کامنتی رو که نوشته بودم رو خوندم احساس کردم باید توبه کنم , خدایا توبه می کنم که اول کامنت رو با این جمله شروع کردم :

« این درک منه !!!!!!!!!!! »

پسر خوب تو فقط چیزی رو که الهام شده نوشتی

چی رو درک کردی؟

تو اگه هزار بار هم اینا رو بخونی نمی تونی ادعا کنی که دیگه درک کردم

ادعا نکن که میدونم و درک کردم و دیگه خودم بلدم

تسلیم باش , فقط تسلیم باش

به روی چشم , من تموم امیدم رحمت و بخشش توست (از من تازه مسلمان بگذر)

با ذهنم ,جسمم , روحم و قلمم شهادت می دهم :

«که خدایی جز خدای یکتا نیست»

در پناه او باشید