گفتگو با دوستان 3 |  تسلیم بودن در برابر هدایت

غزل خانوم عزیز، سلام

امیدوارم که حال دلتون عالی باشه

من چند ماهی هست کامنت های شما رو دنبال میکنم و هر بار از خوندن پیام های شما جواب سوالاتمو میگیرم.

اما این کامنت شما، با اختلاف بههههههههههههههههترین کامنت شما بود

من تو فضای کامنت نوشتن نیستم

اما واقعا ناسپاسی میدونستم اگر بابت این پیام از شما تشکر نکنم

همین الان تمام این سوالات شما از خدا، فضای ذهنی منو پر کرده بود

و سر سجاده نمازم اشکم رو پر آورد

تا نمازم تمام شد

دیدم ایمیلی برام امده و شما کامنتی گذاشتید

و سراسر دست و زبان خدا شدید

واقعا ازتون سپاسگزارم..‌.

اول کامنت شما منو یاد کتاب «گفت‌وگو با خدا» نوشته نیل دونالد واش انداخت

شما سوال میپرسیدی و خدا جواب میداد

چقدر قشنگ…

و بعد از اون

چندین کلید طلایی نوشتید:

+ما تو این دنیا یه خدای خیلی قدرتمند داریم . یکی که میتونه هممممه چیزاییو که برامون خوبه رو وارد زندگیمون کنه و اون میدونه اما ما گیر دادیم به اون چیزایی که فقط‌فکر میکنیم برامون خوبه . در واقع بنجل پسند میشیم گاها…

+همه چیز خودش میاد وقتی تو بزرگ و ارزنده بشی

+الان از خدا هدایت خواستم .. به جای اینکه سراپا گوش و چشم باشم تا ببینم چی میگه ، وسط صحبتهاش میپرم و میرم یه کار دیگه انجام میدم‌.

خو واینمیستی که بفهمی چی میگه که!

(:

مشتاق پیام های شما هستیم

خدا حافظتون باشه دوست نادیده من.