گفتگو با دوستان 3 |  تسلیم بودن در برابر هدایت

سلام آقا سعید

امیدوارم که خوب باشید

ممنون از کامنت و توضیحاتتون

اینکه گفتید:

مهمترین قدم این است که وقتی که از خدای خودم هدایت می خواهم دیگر همه چیز را به عهده خود او بگذارم.

به چگونگی انجام شدن آن کاری نداشته باشم؟

به چطور می خواهد انجام بشود آن هرگز کاری نداشته باشم.

اینا نکات مهمی هستن که با اینکه بارها توی فایلهای استاد در موردشون شنیدیم، ولی در عمل باید بارها و بارها به خودمون یادآوریشون کنیم تا بتونیم بهشون درست عمل کنیم.

شاد و تندرست باشید.

غزل قشنگم سلام

سلام که نمیدونم چطور بنویسم و چی باید بنویسم…

اینقدر چیزی که نوشتی با وضعیتم تطابق داره که حس میکم گفتگوهای ذهنی منو میشنیدی…

چند وقت پیش احساس میکردم که دلم میخواد یه کاری رو انجام بدم. یادمه چون اون موقع حس خوبی بهش داشتم، و یه جورایی براش هیجان داشتم، مطمئن بودم که مسیر درسته.

اینو هم بگم که درواقع که نیازی به انجام اون کار نیست. یعنی یه پروژه ای که تموم شده و بعد از تموم شدنش، احساس میکردم که چه خوب میشه من مراحل بعدش رو هم انجام بدم. هم میتونه برای رزومه ام خوب باشه و هم اینکه مهارت خودم توی اون بیشتر میشه وگرنه پروژه کاریی نیست که لازم باشه به جایی تحویلش بدم.

خلاصه من یه مقداریش رو شروع کردم ولی یواش یواش درگیر کارهای دیگه شدم، بعد حس کردم انگار اصلا براش ایده ای ندارم و دقیقا همینکه گفتی از دهن افتاد….

و بعدش….

دقیـــــــــــقا رسید به اینجا که:

خدایا این کارو انجام بدم؟ یعنی تو میگی که این کارو انجام بدم؟ اگه میگی به من نشونه بده.

اینقدر که این چند وقت من این مکالمه رو با خدا داشتم….

تا اینکه دیروز این موضوع به ذهنم اومد که، اصلا همین نکته که این موضوع هر چند وقت یکبار میاد توی ذهنم، نکنه خود این یادآوری یه نشونه باشه؟؟

اینو دیروز به خودم گفتم، ولی تمام امروز مشغول دوره ها بودم. حتی یه بار به خودم گفتم تو عمدا داری اینقدر تند تند نت برداری میکنی که سراغ اون کار نری….

غزل جان باورت نمیشه….

یه خورده پیش زیر دوش بودم، دوباره از خدا نشونه خواستم برای انجامش و الان که متن کامنتت رو میخوندم احساس کردم خدا یه تلگراف مستقیم فرستاده برام که باباجون انجامش بده دیگه….. دیگه چجوری باید بهت بگم؟؟…. پس این همه یادت میندازم یعنی چی؟ فکر کردی خودت خود به خود یادش میوفتادی؟! من بودم که یادآوریت میکردم…. انجامش بده.

چقـــدر قشنگ گفتی که نباید به درخواست نشانه وابسته بشیم… همین یادآوری نشونه بود. من باید زودتر میفهمیدم… یادآوری… یادآوری…

اینو دیگه همیشه باید یادم باشه…. خودِ به یاد آوردن مکرر یه چیزی میتونه نشونه باشه… من دنبال چی بودم؟!

یادمه استاد هم توی یه فایلی در مورد این موضوع صحبت کرد که نباید برای هدایت، تکلیف تعیین کنیم…

غزل جان، غزل قشنگ، واقعا کامنتت فوق العاده بود… چقدر آگاهی درش داشت. چقدر واضح، با مثالهای ملموس توضیح میدی و چه پاسخ واضح و آشکاری برای من داشت…

ازت ممنونم برای چراغی که در مسیرم روشن کردی. خیلی خیلی ممنونم دوست خوبم..

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْرًا کَثِیرًا ﴿41﴾

اى کسانى که ایمان آورده‏ اید خدا را یاد کنید یادى بسیار

وَسَبِّحُوهُ بُکْرَهً وَأَصِیلًا ﴿42﴾

و صبح و شام او را به پاکى بستایید

هُوَ الَّذِی یُصَلِّی عَلَیْکُمْ وَمَلَائِکَتُهُ لِیُخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَکَانَ بِالْمُؤْمِنِینَ رَحِیمًا ﴿43﴾

اوست کسى که با فرشتگان خود بر شما درود مى‏ فرستد تا شما را از تاریکیها به سوى روشنایى برآورد و به مؤمنان همواره مهربان است

تَحِیَّتُهُمْ یَوْمَ یَلْقَوْنَهُ سَلَامٌ وَأَعَدَّ لَهُمْ أَجْرًا کَرِیمًا ﴿44﴾

درودشان روزى که دیدارش کنند سلام خواهد بود و براى آنان پاداشى نیکو آماده کرده است

عزیزم برات راهی روشن، هموار و زیبا آرزو میکنم.