گفتگو با دوستان 5 | قدرت بهبودهای کوچک اما دائمی

به نام خدای بزرگ و مهربان

سلام عرض می کنم به همه دوستان عزیز.

حقیقتا این قسمت گفتگوی استاد با دوستان به قدری برای من مصداق ایمان با عمل بود که تصمیم گرفتم ازین به بعد،حتی با وجود اینکه اول این راه هستم و دستاوردهای زیادی برای عرضه ندارم ولی با گذاشتن رد پا بتونم هر روز کمی بهتر از روز قبلم باشم

من خودم جزو دسته ای بودم که تا چندین سال قبل و در شغلی که داشتم،شرایط به حدی بر من سخت گذشت و اعتماد بنفسم خدشه دار شد که با این چک و لگد بی ارزشی و بی کفایتی و احساس بی لیاقتی بصورت ناآگاهانه به مسیری جدیدتر و شغلی به ظاهر ثابت،اداری و امن تر هدایت بشم.

علی رغم این ثبات به ظاهر معمولی و خوب تا حدود ۵ سال ولی حس درجا موندن و پیشرفتی نه از نظر مالی نه از نظر جایگاهی حاصل کردن و از همه مهمتر اینکه باز آدمها،شرایط و اتفاقات همون رفتارهایی بود که قبل ها برام تکرار شده بود و تکرار این چرخه معیوب ،همونطور که دوستان در کامنت این بخش اشاره عالی کردن

“به خاطر سوء برداشت ما ازین موضوع میشه که تغییر فقط در مهاجرت،جابجایی محیط یا ترک مکانی به مکان دیگه است”

ولی تا اون باورها اون رفتارها و اون عادت ها در من تغییر اساسی نکنه نتیجه هم ثابتو پایدار نیست.

من حدود دو ساله که تصمیم گرفتم مستقل کار کنم و از تجربیات و داشته هایی که بواسطه مدارک و شرایط تحصیلیم کسب کردم برای علاقه و مهارت اصلیم استفاده کنم و می دونم که این تغییر زمانی با لذت و نتیجه همراهه که هم من لذت ببرم از شغلم و هم اون مهارتم برام ثروت پایدار بیاره.

صرفا نوشتم تا به یاد بیارم در حال حاضر کجام و به یاری خدا و آموزه ها و تکرار اونها همراه با عمل در آینده نه چندان دور مدارم بالاتر بره