گفتگو با دوستان 5 | قدرت بهبودهای کوچک اما دائمی

سلام به استاد عزیزم

و دوستان خوبم در این خانواده صمیمی و دوست داشتنی

از این گفتگو خیلی چیزا یاد گرفتم!

ولی نکته ای که مدتی بود با گشتن توی سایت و کامنت دوستان، فکرم را درگیر کرده بود، و توی فایل گفتگو بالاخره از یکی از دوستان شنیدم، بیشترین لذت را برام داشت و بیشترین درس را گرفتم!

اولین دوستمون که صحبتشون بسیار هم کوتاه بود و حتی اسمشون هم به طور واضح از زبان استاد شنیده نشد، به نکته ای اشاره کرد که دلم میخواست توی گفتگوی قبلی هم میشنیدم ( که متاسفانه نشنیدم!)

و اون موضوع “شرک” بود!

که دوستمون به زیبایی و با توحیدی بودن ِ عمیقش، و با جسارت بهش اشاره کرد!

اینکه استاد عباس منش هم فردی هستن مثل من و بقیه!

و اینکه بخواهیم احساسات الکی به خرج بدیم که با استاد توی لایو هم کلام شدین، خودش یه نوع شرک هست!

موضوع مهمی که من توی سایت زیاد بهش برخوردم توی کامنت دوستان! با عناوین متفاوت!!!

با وجودی که موضوع اصلی ای که این سایت برپایه اش بنا شده “توحید” هست! و دوری از شرک های خفی و آشکار!

ولی دوستانی هستن که هنوز توی ذهن شون طبق باورهای مخرب ِ گذشته شون، بت سازی میکنن ( با وجودی که استاد توی ۹۹ درصد صحبتاشون توی فایل ها همیشه اشاره میکنن که من هم اشتباهاتی دارم و به اندازه ای نتیجه گرفتم و میگیرم که روی خودم کار کردم و کار میکنم و تا زمانی که زنده هستم باید انجامش بدم)

این نکته ای بود که دوست داشتم اینجا از خودم بجا بزارم

و از اون دوست عزیزم هم که با جسارت بهش اشاره کرد تشکر و سپاسگزاری میکنم

خدایم

تنها تو را میپرستم

و تنها از تو یاری میجویم

مرا به راه راست هدایت کن

و مرا در این مسیر، ثابت قدم بدار

خدایا شکرت خدایا صدهزار مرتبه شکرت