گفتگو با دوستان 6 | برکت تصمیمات از پیش تعیین شده

سلام و در آرامش الهی باشید جهان هستم .

سیدجان ممنون بابت این کلاپ هوسی که راه انداختید ، و از اینکه این آگاهی ها رو باشتراک میزارید .همه ی قسمت های این فایل ها رو دارم می بینم و از نتایج ، حامد جان و سپیدا جان و طناز جان و بقیه دوستان خیلی خوشحال میشم . و همینجا میخوام که تاکید کنید بچه ها از نتایج مالی و رقم هاشون هی بگین و از گفتن رقم ها ترس نداشته باشن ، اتفاقا خیلی خوبه و به من قوت قلب و حس خوب بیش تری میده . لطفا بگید .

خیلی کوتاه میخوام خودم هم در مورد این موضوع و تغییر کردن یک تجربه از خودم بگم .

من در رشته ی ورزشی جودو فعالیت میکردم و حدود 7 سال طول کشید تا به نتایجچ کشوری برسم ، توی سن حدود بیست و چهار پنج سالگی ، ولی یه سری نشونه ها به من میگفت که عمر این ورزش توی ایران داره سر میاد و باید یه تغییر انجام بدی .

از ناعدالتی هایی که در فدراسیون شنیده میشد ، از ورزشکارانی که از تیم ملی به کشورهای دیگه پناه برده بودن ، و از بی توجه هایی که به تیم ملی میشد ، پس تصمیم گرفته بودم قبل از اینکه دیر بشه به اوج برسم تا از دید روشن تر همه چیز رو ببینم .

خیلی هوای بودن در اردوها و تیم ملی رو داشتم ، تا با تلاش و جدیت تونستم خودم رو به چند دوره اردوهای تیم ملی برسونم . اما وقتی اونجا رسیدم دیدم که همه چیز پوچ و بی هوده بوده . چون من در فضای باشگاه بودم و تازه به فضای تیم ملی رسیده بودم متوجه شدم یه اشوب و هرج و مرج توی تیم ملی هست .

مثلا میدیدم بازیکن های تیم ملی بعد از وارد شدن به تیم ملی و رفتن به مسابقات ، اولا خیلی راحت کنار گذاشته میشدن و همچنین هیچ آورده مالی هم نداشتن و فدراسیون هیچ مزایا و حقوقی بهشون ونمیداد جوایزی هم که میگرفتن پول نون شب شون هم نمی شد .

و میدیدم قهرمان هایی که چندتا مدال جهانی دارن ، ورزش رو کنار گذاشتن و افتادن بدنبال نون شب و کارکردن چون این همه سال سر قبر مرده ظاهرا گریه میکردن و من هم شاهد همه ی این ماجرا ها بودم .

اینجا بود که بوووم تلنگر خورد به سرم که پاشو اینجا دیگه جای تو نیست و این مسیر رو ادامه نده و اینو بصورت جدی چند بار به مربی هم گفته بودم ولی اون اصلا صدای من رو نشنید .

من میدونستم اونقدر توانایی و انگیزه داشتم که اگر مسیرم رو ادامه میدادم قطعا تا قهرمانی المپیک هم میرفتم اما متوجه شدم اوضاع مناسب نیست ، در واقع دیگه تا بالاترین حد دوره ورزشی ایران رفته بودم ، اردوهای تیم ملی که ارزوی هر جوان بود .

در هر صورت تصمیم گرفتم مسیرم رو عوض کنم و بیش تر به سمت بیزنس و کسب و کار بیام و اتفاقا این نتیجه تغییر بود تا من بیش تر با بیزنس آشنا بشم چون هیچی از تجربه بیزنس نداشتم . یکی از پاشنه های آشیل من در بیزنس عدم توانایی در گرفتن پول از مردم بوده و هنوزم هست ، که باور محدود کننده دارم که پول دست مردم کمه و اگر از مردم پول بگیرم بهشون ظلم میکنم و بهشون فشار مالی میاد و نباید این ظل رو در حق مردم کنم .

خلاصه اومدن توی بیزنس دارم مسیرم رو پیش میرم ، نمیگم نتایج مالی خوبی گرفتم ، اما توجیجم اینه که شرایط الانم رو با وقتی که توی بیزنس نبودم مقایسه میکنم ، فقط به خودم میگم همین که الان زنده هستم خودش خیلیه . یعنی من پر از باورهای عمیق و نامناسب درمورد ثروت بودم ، و الان دارم بشدت و جدیت کار میکنم .

خلاصه تا همین یکی دوسال پیش خبر به گوشم رسید که فدراسیون جهانی بدلیل تقلب های ایران برای مبارزه نکردن با تیم های اسرائیلی و وادار کردن بزور ورزشکاران به مبارزه نکردن با رژیم اسرائیل ، کلا تیم ملی جودو رو منحل کرد و اصلا جودوی ایران در هیچ رقابتی چه داخلی و خارجی نمیتونه حضور داشته باشه و بیش از 90.000 هزار جودوکار بلاتکلیف شدن و کلا جودوی ایران کلا از هم پاشید و صفر شد .

میخوام اینو بگم وقتی خودت رو به سیستم الهی وصل میکنی و طبق قانون خداوند در مسیر زندگی سفر میکنی ، به پیش گویی هایی میرسی که نوستر آداموس و یا هر پیشگویی دیگه ای که تعرفیش رو میکنن به گرد پای شما هم نمی رسن .

الان در مسیر بیزنس مورد علاقه ام هستم و خیلی درآرامش و خوشحالی هستم و خیلی قوی پیش میرم و خیلی زود به آمریکا میام .

ممنون و سپساگزارم – جهان .