گفتگو با دوستان 9 | دلیل نتایج پایدار

سلام به استاد عزیزم و مریم جان نازنینم

خدارو شکر که در جمع خانواده ای هستم که همه به دنبال خودشناسی و تغییرات زیبا در زندگیشون هستن.

علت اینکه در این خصوص می خوام نظرم رو بنویسم اینه که تجربه ملموسی از این قضیه دارم.

من خیلی تغییرات در زندگی داشتم به لطف خدا اما گاهی توی روابطم به بن بست هایی می رسیدم که راه حلی براشون نداشتم.

اتفاقا بعد از تهیه دوره کشف قوانین زندگی خیلی به دنبال کدهای مخرب در وجودم بودم.

واقعا روزها و شب ها در فکر بودم که کجاهای کار اشکال داره که این همه به موانع بر می خورم.

طبق قانون بایستی مانع ها بعد از تغییرات کمتر بشن اما من بازم به بعضی موانع تکرارررری بر میخوردم که احساس منو بد می کرد.

این جستجو منو به سمت مطالعات کتابهای بیشتری برد و چند باره گوش دادن فایلهای استاد….

همین پیگیری ها منو به یه باور ویرانگر در مورد خودم رسوند که دوس داشتم با شما عزیزان به اشتراک بزارم شاید کمکی به همرهان عزیزم بشه.

یکی از کدهای ذهنی مخرب که به صورت نامحسوس و مخفیانه عمل می کرد این بود که من عاشقانه به خودم نگاه نمیکردم .

در واقع بعضی از احساسات منفی کودکی رو در خودم پنهان می کردم و برنامه اونا رو روی صفحه ذهنم باز گذاشته بودم.

وقتی به کودکی برگشتم زخمای کوچیکی رو دیدم که به صورت کاملا نامحسوس منو آزار میدادن و همین برنامه ریز در ذهنم باعث می شد هر از چند گاهی از همون ناحیه آسیب ببینم.

تازه متوجه شدم که ای بابا این رفتارهای بیرونی تکراری در روابط بر می گرده به اجرای اون برنامه تکراری در ذهنم…

شروع کردم به عشق ورزیدن به کودک درونم و مشکلم رو پذیرفتم و با نهایت عشق و محبت با اطرافیانم برخورد کردم .

جوری برخورد کردم که گویی با خودم دارم رفتار می کنم. طوری عشق می دادم که انگار با خودم دارم عشق ورزی می کنم.

نتایج فوق العاده بود.احساس می کنم الان مفهوم این حدیث رو خوب خوب فهمیدم که چیزی رو که برای خودت می پسندی برای دیگران نیز بپسند.

خیلی وقتها ما از درون عشق نمی ورزیم به خودمون هزار و یک ایراد می گیریم ولی از اطرافیان انتظار داریم که به بهترین شکل با ما رفتار کنند.

اگر بدونیم و باور کنیم که تمام رفتار دیگران در بیرون بازتابی از رفتاری است که با خود داریم و افکاری که در ذهن خودآگاه و ناخودآگاهمون می چرخه در بیرون به شکل افراد ، شرایط و اتفاقات می بینیم اولین کاری که می کنیم به خودمون توجه می کنیم.

خودت رو با تمام عشق در آغوش بکش.

دست نوازش و محبت بر سر کودک درونت بکش و خودت رو از تمام خطاهایی که در کودکی و یا گذشته انجام دادی ببخش.

به قولی خودت رو آپدیت کن، نسخه جدید خودت رو فعال کن و بعد ببین جهانی که به امر خدا مسخر توست چطوری بهت پاسخهای شیرین میده.

عاااااشق خودتون باشید و بعد ببینید که تمام اطرافیان چطور با شما همراه میشن و بهتون محبت می کنن.

البته منظور از عشق رفتاری از سر غرور نیست بلکه عاشق بودن از اون حیث که خودمون رو از افکار منفی و باورهای ذهنی مخرب پاک کنیم تا جوانه های تازه ای در وجودمون سبز بشه و نوید تازه ای در زندگی به ما بدن…

تا جایی که بتونیم با اصل خودمون هماهنگ بشیم و به توحید و یگانگی در زندگیمون برسیم.

بهترین راه کشف مشکل در خود و بخشش خود از نگرانی هایی که در وجودمون داریم.

به قول استاد عزیز که میگن ما همیشه به دنبال به روز رسانی سایت هستیم همه ما آدما هم همیشه باید خودمون رو به روز رسانی کنیم و تازگی رو در وجودمون حفظ کنیم وگرنه فساد پذیری خصلت دنیای مادی است.

یه نکته دیگه هم سپاسگزار بودن به خاطر داشته هامون توی زندگی که این نشون دهنده اینه که ذهنمون روی نکات مثبت متمرکزه.

وقتی ناسپاس میشیم، غر می زنیم و شاکی هستیم حتما در ناهماهنگی هستیم و ذهنمون در حال فعال کردن یک کد ذهنی محدود کننده هست.

سپاسگزار بودن در تمام شرایط راه گشاست چون جریان انرژی مثبت به سمت شما قرار می گیره.

شاد باشید ، عاشق باشید و البته سپاسگزار….

از استاد عزیزم و مریم بانوی نازنین و همه خانواده صمیمی عباسمنش و حضور گرم تک تک شما مهربانان سپاسگزارم.