گفتگو با دوستان 10 | مفهوم "صبر"

به نام الله که بخشاینده وبارحمت است

سلام به همه ی عزیزانم

کلمه ی صبر،چقدر من از داشتن این صفت لذت میبرم وخدارو شاکر هستم که بزرگ‌ترین خصیصه ی من در زندگیم ازدید خودم و ‌دیگران همین کلمه س

یادم خیلی بچه که بودم،یه کم عجول بودم،مامان یادش بخیر میگفت آتیش از دست وپای این بچه میباره،یه جورابی به نسبت دختر بچه بودنم شر وشیطون بودم .

راهنمایی و‌دبیرستان خیلی آرام شدم،ومتانت خاصی از سروصورتم میبارید،سن هفده سالگی ازدواج کردم وخدا دوتا بچه پشت سر هم به من هدیه داد،که بابتشون هرثانیه از خدا سپاسگزارم

شدم یک مادر صبور بادوتا بچه ی قدونیم قد زیبا ودوست داشتنی،همزمان دانشجو بودم وسرکار هم میرفتم

ببینید چطوری خدا صبر رو تو وجودم قرارداد…الهی شکرت

نمیگم خطا نداشتم ولی صبوری نقطه ی عطف شخصیت من شد ‌که تا الان هم ادامه داره

منتها الان دیگه اون صبری که یه جاهایی خود خوری رو هم به همراه داشت ،تو دلم میریختم ولی لب وا نمیکردم،با آشنا شدن باشما استاد عزیزم،تبدیل شده به صبر با آرامش محض وحال خوب

دیگه دست و ‌پا نمیرنم،میگم من نمی‌دونم خدایا خودت میدونی

من هیچ کاره هستم،تو همه کاره ی من هستی

من فقط خودت رو دارم،فقط خودت

خیلی وقت که از عجله دیگه خبری نیست

یه وقتایی واقعا خودم رو تحسین میکنم ،مخصوصا از لحاظ شغلم و ‌محیط کارم

مدتی هم هست که پاشنه ی آشیل خودم رو خوب پیدا کردم،جانانه کمر همت روبستم وباعمق وجودم با متعهد بودنم، دارم روش کار میکنم،‌تقریبا میتونم بگم که چقدررررر عالی عمل کردم واز خودم راضی هستم وبه خودم افتخار میکنم

آخ که این صبررررر وقتی چاشنی اصلیش میشه در کنار خدا بودن،چه معجونی بیرون میده ،معجونی ناب و بی نظیر

عزیزی که این کامنت رو میخونی حال توحیدی خودم رو پیشکس وجود نازنینت میکنم ،گوارای وجودتون

در پناه حق