گفتگو با دوستان 11 | رمز رضایت از زندگی

باسلام خدمت استاد عزیز و خانم شایسته ی زیبا

روز 129 ام و تعهد من

پیش از اشنایی با شما،تغییر برام معنیه دیگه ای داشت و اصلا نگاهم به تغییر و اتفاقات و اصلا در یک کلمه،زندگی ،جوره دیگ ای بود

پیش از اشنایی با شما،وقتی شرایط سخت میشد،وقتی عرصه بهم تنگ میشد،وقتی کارام گره میخورد،وقتی باید منتظر میموندم برای نتیجه ی یک کاری،وقتی برخورده بد و بی احترامی میدیدم،وقتی احساس قربانی شدن داشتم،وقتی ترس داشتم و خیلییییی چیزهای دیگ .. فکر نمیکردم ک باید من تغییر کنم،اصلا فکر نمیکردم ک میشه همه چیو بهتر کرد،تا حدی میگفتم خب شرایط باید عوض شه،جا باید عوض شه،ادمه باید عوض شه،قانونه باید عوض شه،لباسه باید عوض شه ،غذاهه باید عوض شه،شهر باید عوض شه…هرچی بیرون از من باید عوض شه

و گاها به شدت من چکو لگدی میشدم ولی چون زندگی در نظره من و باورهای من از گذشته،به بیرون از من ربط داشت و من هیچ کاره بودم و بمن مربوط نمیشد این اتفاقات،احساس یاس داشتم ک این زندگی چقدر پوچه!چقدر مسخرست ک میای چند صباحی زندگی کنیو اون چیزایی ک میخوای رو نتونی تجربه کنی و تمام و بمیری

خیلی جاهام به سرعت متوجه میشدم و تغییراتی اتفاق میفتاد ولی صادقانه اولا اگاهانه نبوده ودوما میزان چک لگدام بیشتر از تغییرات و تلاشم برای زیرو رو کردنه زندگیم بوده

بعد از اشنایی باشما،کم کم به قدرتم پی بردم

کم کم فهمیدم منم که باید تغییر کنم

منم ک باید ذهنمو کنترل کنم

و حالا به همون میزان عمل و اقداماته من،ذوق و شوقه خاصی نسبت به زندگی دارم

هیچ چیزو بیرون از خودم نمیبینم

رو لحظه ها سوار شدم و تا جایی ک بتونم ذهنونجواهاشو کنترل کنم،از زندگی لذت میبرم و رها عمل میکنم

نمیدونم چجوری پیش میره

نمیدونم کی قراره اتفاق بیفته

نمیدونم کجا

فقط میدونم الان میتونم با عمق وجودم نفس بکشم و خوب باشم

فهمیدم ک پول،رابطه،احترام،همه چی با این احساس خوب خودش میاد

احساس خوبی ک از هیچ ترمزی نیس

احساس خوبی که از کنکاشه خودم و قدم برداشتن برای برطرفه ترمزا دارم

با خودم بیشتر حرف میزنم

البته ک نتیجه هم زیاد دارم و توی کامنتا نوشتم

در حال حاضر پاسپورت بدستم رسیده و میدونم این اولین قدم برای مهاجرتم بوده ک خودش اتفاق افتاده و داستان پاسپورتم خودش بخاطر همون باگها 7سال طول کشیده و این برای من خیلی با ارزشه،این یک نتیجه ی بزرگه برای من

برای قدمهای بعدی ،خیلی میشنوم ک بهم میگن برو مجوز بگیر تا وقتی میخوای رزومه بنویسی برای کشور مقصد ،بدونن ک تو توی کشور خودت باشگاه داشتی

اول ک این جملرو شنیدم،گفتم اره راست میگن!! اما خیلی سریع بخودم گفتم نه!تو فکر میکنی لازمه این کاغذ؟ مهاجرته تو در گروعه این مجوزه؟ تو برای بودن در یک مکانه بهتر،احتیاج به ثابت کردنه خودت داری؟

تو لایقی ک هرجا ک بهت احساس بهتری میده باشی

برای این بودن،تو نیاز به هیچ تقلایی نداری و اگه قراره و لازمه اقدامی صورت بگیره ،قطعا خیلی راحت اتفاق میفته،همونطور ک برای استاد و خیلی از اعضای این خانواده اتفاق میفته

حتی بمن گفتن برو مدرک دانشگاتو بگیر و اونم بفرس

و بازهم با خودم حرف زدم،در رابطه با این مدرک،بخودم گفتم برای کامل کردنه این کاره نصفه،قدم برمیدارم

نه بخاطر اینک فکر کنم ،وجود این مدرک،قراره ب مهاجرته من کمک کنه

من حتی نمیدونم کجا

نمیدونم چجوری

فقط میدونم اونقدر رهام،که هرچی برام پیش بیاد عالیه

از اطرافیانم خیلی میشنوم ک میگن ندا ما داریم حس میکنیم ک قراره بری

اما من این روزها،بخاطر درکم از زندگی،یه حال عجیبیب و بی ذهنی دارم

لبخند میزنم

هیچ مقاومتی چه برای رفتن،چه برای موندن ندارم

من حالم عالیه

سبک شدم

و با نتایجی ک توی این روزهای اخیر و البته هرلحظه ک دارم میسازم،بیشتر از همیشه احساس قدرت دارم و میدونم ک هیچی برای من نشد نداره

تکاملو درک کردم

و عالیه همه چی