موضوع گفتگو: چه زمانی تصمیم به تغییر می گیرید؟
مفاهیمی که در این گفتگو مورد بررسی و توضیح قرار گرفته است:
- ورودی های ذهنی ایمان آورنده؛
- کلید شکوفا ساختن توانایی های درونی؛
منابع بیشتر:
«می خواهی جزو کدام گروه باشی؟»
این فایل، گفتگوی استاد عباس منش با تعدادی از اعضای سایت در اپلیکیشن clubhouse است.
آدرس clubhouse استاد عباس منش:
https://www.joinclubhouse.com/@abasmanesh
برای دیدن سایر قسمت های این مجموعه، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD393MB25 دقیقه
- فایل صوتی گفتگو با دوستان 11 | رمز رضایت از زندگی23MB25 دقیقه
چندروزه که سعی میکنم جلوی خودمو بگیرم تا خواستههای جدید در من شکل نگیره
چون منو بیتاب میکنه
و نمیذاره از داشته های الانم که خواستههای برآورده شده ی دیروزم بوده لذت ببرم
تمرکز بیشتری گذاشتم روی شکرگزاری و حتی مرور دوباره ی شکرگزاریهای قبلیم
و همچنین یافتن چیزهایی که معمولا ریزترن و به چشم نمیان ولی حسهای خوب ایجاد میکنن و بالاخره نعمت به حساب میان
یک کشیشی هست که خانمه و اسمش رو متاسفانه یادم رفته، چند وقت قبل توی یک فایلی در اینستاگرام میگفت
بابا همیشه که نباید فقط از خدا درخواست کنیم،
گاهی هم باید بگیم خدایا شکرت
چندوقت فقط بهش بگیم که خدایا دوستت دارم فقط برای خودت و مرسی برای اونچه که دادی
همین
.
راست میگه. موقعی که شاکر هستی و همش درخواست نمیکنی پشت سر هم، از اضطرار و اضطراب و بیتابی در میای.
و همیشه به طور ظریف و پنهانی، پشت این خواستن های مدام، یک عجلهای هست و یک چرا نمیرسم و چرا ندارمش ریزی هست که تو رو از لذت بردن باز میداره.
.
یه نفر دیگه هست که فایلهاش فوقالعاده هستند،
تمام تمرینهاش برای اینه که تو رو متوجه زمان حالت کنه و بیاردت در لحظه
کمکت میکنه چند لحظه به خودت بیای.
حتما ازش چیزهایی دیدین و شنیدن
Michael Galyon
.
الان داشتم یه ویدئو چند دقیقهای ازش میدیدم
که میگفت
یه لحظه آگاه شو و سرتو برگردون و فضای اطرافت رو ببین… روبرو، چپ، راست، بالای سرت، ببین کجا هستی
و آگاه شو الان کجا نشستی؟
روی چی نشستی؟
ببین که اون بالش یا زمین یا صندلی داره حمایتت میکنه
…. همین کافیه
و
«نیازی به جای دیگری نیست»
.
آقا اون جمله آخرش منو دگرگون کرد!
من گاهی که تو سایت میام و جَوگیر میشم و باز بیشتر و بیشتر خواسته در من شکل میگیره
به دنبالش،
حتما یک جور نا رضایتی از وضعیت حالم هم شکل میگیره
این خود حرص زدنه
خودِ چشم و هم چشمیه
خودِ طمع کردنه
و سخته که این حس ها رو متعادل و درست
درک بکنیم و در خودمون ایجاد کنیم
این مدل حس ها خطرناکن
آرامشِ بی نیازی رو از آدم میگیرن.
من آدمایی رو تو زندگیم دارم و دیدم که سالهای سال بدون توجه به نظر دیگران، فقط از یک کیف یا یک شلوار استفاده کردند.
همه جا
و طرف برای خودش آدم بسیار معروف و دانشمندی هم هست
ولی وقتی میپرسی که استاد! چرا یه کیف جدید نمیگیری
میگه آخه نیازی ندارم!
همین خوبه
وقتی هم زنش بهش میگه بابا حوصلمون سر رفت از بس تو رو با این قیافه و لباس و کیف دیدیم
میگه، خب اون مشکل شماست
منکه راحتم
لزومی نمیبینم لباس دیگهای تهیه کنم. هروقت بخوام میخرم.
… این آدم دیگه فکوس کرده روی کارش
به حرف مردم حداقل توی این زمینه کار نداره
آرامش داره
حس بینیازی میکنه
همین کافی نیست؟
.
یه مادری رو میشناسم که مدام خواسته های جدید درش شکل میگیره و مدام خونه رو تغییر میده.
درسته هردفعه میرن یه جای بهتر و کلی امکانات بهتر به اون زندگی اضافه میشه
ولی باورتون نمیشه چقدر به روان بچه هاش و همسرش آسیب زده
اونایی که مثل من مدام جابجایی و سفر رو تجربه کردن یا مهاجرت شهر به شهر و کشور به کشور رو داشتن
میفهمن که هر جابهجایی
با تمام لذتهاش
سختیهای خودشو داره و چه تزلزلی در روان آدم ایجاد میکنه و گاهی آسیب زننده ست مدام تغییر و مدام جابهجایی
.
من خودم که مدتهاست فریاد میزنم
دلم میخواد یکجا نشین بشم
کارم، رابطه م، خونه م، ثابت بشه
و بشینم فقط به موفقیت ها و کارام برسم
….
خلاصه که خواستم بگم
برای لذت بردن از زندگی
همین چیزایی که الان داری کافیه
.
و یادت باشه
خداوند، برای خوشبخت کردنت، به چیزهایی که نداری و به چیزهایی که از دست دادی، نیازنداره
خدا بدون اونها هم میتونه خوشبختی رو وارد زندگیمون کنه
.
آمین