گفتگو با دوستان 12 | پیروی از الهامات قلبی

سلام مهشید عزیز از خدا برات آرزو میکنم که بر علم شما خداوند بیافزایه تا در این مسیر بیشتر یاد بگیرید الان که دارم می‌نویسم این ریپلای رو تا آخر گفته های ارزشمندتون همه ش رو نخوندم و این جمله که گفتی من با قانون آدما کار ندارم من با قانون خدا پیش میرم یه حسی زیبایی رو در من بوجود آورد و من در فرکانس این عبارت زیبا و یا باور بشدت خوب بودم بقول استاد تو (خود پای در راه بنه و هیچ مپرس خود را بگویدت که چون باید کرد) تو هدایت میشی این خدایی که در وجود همه هست و دقیقا تو هر اتفاق همین خدا تو را راهنمایی میکنه و همه ی آدم ها هم دقیقا همین خدایی هستن که میشه یه انرژی و همه هست

منم یه قضیه ی جالبی از سربازی دارم که بابام 6 ماه جبهه داشت و خدمت کرده بود سالها می‌گذشت اما دنبال کار کارت ایثار فک کنم نمی‌گرفت یه سفر بابام رفت به گرگان و وقتی برگشت از گرگان نمیدونم چه جرقه ای تو ذهنش خورد که بهم گفت هفته ی بعد میرم کرمان کارهای کارت (ایثار) رو درست کنم بعد از شاید 7 یا 8 سال گفتم باشه بریم و اونجا رفتیم بعد 2 یا 3 ماه یا کمتر کارت درست شد منم همش به مامانم اینا میگفتم من سربازی نمیرم! وهی میگفتن نه باید بری. پس چرا بقیه میرن تو نری؟ اینطوری پیش رفت که بابام این کارت رو به کسی که از این کارا سر در میاره نشون داد گفت با این کارت ایثار تا دو تا بچه ی پسرتو میتونی معاف کنی کلا ؟ به همین سادگی ؟ و البته من این خواسته رو داشتم و خیلی هم رها بودم ازش و توی قید این نبودم که باهاش بجنگم یا اینکه خیلی هم برام مهم باشه و اینم معاف از خدمت ؟ بله خواسته رو خدا اینجوری پاسخ میده! فکرشو کن بابام بعد چندین سال دنبال این کار رو بگیره و من به خواستم برسم و بصورت باورنکردنی خیلی عجیبه ایشالا که همیشه سالم باشید

ایشالا که همیشه در راه صراه مستقیم باشید خیلی کامنتتون رو دوست داشتم در پناه تنها رهبر جهان