گفتگو با دوستان 13 | خلق زندگی دلخواه، شانسی نیست

حمید عزیز سلام

چن وقتی هس که میخوای در پاسخ به یکی از کامنت های بی نظیرت ازت حسابی تشکر کنم. بابت آیه های بی نظیر قرآنی ای که میذاری.

نمیدونی ای آیه (فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ) با من چیکارا که نکرد.

امروز من تز دکترامو با موفقیت دفاع کردم. روز بزرگی بود برام. یه هفته ای بود که هر چی به تاریخ دفاعم نزدیکتر میشدم، نجواها پر رنگ تر میشدن و استرس و ترس و نگرانی بیشتر. دیگه به جایی رسیده بود که شبا کابوس میدیدم.

این آیه توی کامنتت که تو عقل کل گذاشته بودی نجاتم داد. اینقدر تکرارش کردم که قلبم آروم شد، دوباره نور خدا اومد. دوباره امید زنده شد تا حدی که اینقدر خودمو تو آغوش خدا حس کردم دیشب که براش نوشتم که افوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد.

و واقعاااااا از اعماق قلبم همه چیو امروز بهش سپردم و اونم مثل همیشه خیلیییییی بهتر از حد تصورم برام سنگ تموم گذاشت.

خواستم ازت تشکر کنم که به صدای قلبت گوش دادی و این آیه رو‌تو اون کامنت گذاشتی. و الان چن روزه از اون به بعد میبینم که ته همه کامنت هات میذاریش. انگار که همیشه و هر لحظه باید اینو با خودم تکرار کنم. که خدا بهترین نگهدارنده است. اون بخشنده ترین یخشایده است.

کامنتم خیلی به موضوعی که گذاشته بودی ربط نداشت، بیشتر جنبه تشکر داشت. مرسی که هستی، و مینویسی.

خدا پشت و پناهت باشه