گفتگو با دوستان 13 | خلق زندگی دلخواه، شانسی نیست

باسلام خدمت استاد عزیز و خانم شایسته ی زیبا

روز 111ام و تعهد من!

باور به شانس یکی از باورهای شرک الوده

که یعنی من باور دارم که من ناتوانم ،خودم خالق زندگی نیستم و قراره خیلی یهویی و از یک جایی بدونه پیش بینی ،نعمتو ثروت بیاد

مثل تجربه ی من زمانی که همه ی هستیو‌نیستمو گزاشتم توی بورس

و البته که بابام هم پولشو داد بمن تا اونم سود کنه

ما نه تنها سود نکردیم کل پولمونم رفت

من برای پول خودم کمتر ولی برای پول بابام شبانه روز فکر میکردمو غصه میخوردم

به شدت خودمو سرزنش میکردم

شبا تا صب بی خوابی میکشیدم

حالت دل مردگی داشتم

که چی فکر میکردمو چی شد

اون موقع با استاد اشنا نبودمو نمیدونستم این کاره من ،چقدر از باورهای کمبودو شرک میاد

چقد من فکر میکردم پول دراوردن سخته و حالا که بورس ی شبه پولدارمون میکنه،پس شانس رو کرده و بزنیم تو گوششو یک شبه برای بابام شاسی بلند بخرم

هنوز با استاد اشنا نبودم و خیلی بورسو چک میکردمو حالم بد میشد

همش منتظر بودم و بازم باور به شانس که یهو بورسو باز کنم ببینم قیمتا رشد کرده

تا جایی که نصفه شبم چک میکردم و انگار اصن بورس اون ساعت هست!!

خلاصه احساس بدو اتفاقات بد

کم کم تصمیم گرفتم سایت بورس نرم و هیچیو چک نکنم

چون حالم بهتر میشد

و امروز بعد از گذشت دو سال ازون اتفاق با استاد همراهمو اگاه شدم که به چیزی که اطلاعاتی ازش ندارم و تصمیمه من برای انتخاب اون از کدوم باور نشات گرفته ،اقدامی نکنم

با باورهای بهتر،ثروت میسازمو و البته که با تمام وجود ،دلم‌میخواد توانا باشمو تا برای بابام بهترین شاسی بلندو بخرم