گفتگو با دوستان 16 | چگونه در مدار مناسب قرار بگیرم؟

باسلام خدمت استاد عزیز و خانم شایسته ی مهربون

روز 146

من عاشق این نوع باور توحیدیه شما هستم

یعنی هروقت ک نجوا میاد ک پاشو یکاری کن تا باشگات ،کیفیته کارت و…به چشم بیاد ،هدایت میشم به اگاهی هایی که نه اینکار شرکه

اونی ک باید انجام بده ،انجام میده

تو فقط باور کن که اون نیرو هست و تمرکزتو بزار روی خودت و ارایه ی کارت،نیازی به تقلا کردن برای شاگردو پولو راهای مختلف نیس

و دقیقا با تکرار همین باورهاست ک یکساله از فضای اینستا خارج شدم و هیچگاه مثل سابق پستو استوری برای دیده شدنم نمیزارم و به شدت باور دارم ک خدا منو به فضایی هدایت میکنه ک بتونم در فضای مناسبتری ک منجر به ازادی مکانی هم باشه،ثروت بسازم( سایت زدن)

این فایلو سه بار پشت هم گوش دادم ،انگار ابه رو اتیشه،زمانی ک ذهنت داره حرافی میکنه

رفتم قرانه گوشیو باز کردم و گفتم من تازه وارد اگاهی های قران شدم،بهم نشون بده ک نبلیغ نکردنو تقلا نکردن،درسته،بهم نشون بده ک دارم درست عمل میکنم ک میگم اون منبع خودش برام ادمه مناسبو میاره

زدم انتخاب ایه به صورتی تصادفی!

ایه 116 سوره نسا

همانا خداوند از اینکه به او شرک ورزیده شود (بدون توبه) درنمی‌گذرد ولی پائین‌تر و کمتر از آن را برای هر کس که بخواهد (و شایسته بداند) می‌بخشد. و هرکس به خداوند شرک ورزد حتماً گمراه شده است، گمراهی دور و دراز.

دیگه چی واضح تر ازین!

تبلیغ،اعتبار دادن به یک لوکیشن خاص،مهم دونستنه متراژ و مرتبط دونستنش به میزان ورودیه ثروت،حتی زبونه مکالمه،مدل عجیبو خاصی بودن،ارایه دادن تجربیات افراد برای جلب اطمینان افراد جدید،تخفیف گزاشتن برای جلب مشتری و نه از روی ارامش قلب ،تخریب همکارا برای بالا و بهتر نشون دادن خودمون…

اینا همه شرکه

یعنی اینا برای من ثروت سازن،اینا کلید ورود نعمت به زندگیه منه

تا

اینک باور داشته باشم یه سیستمی هست ک لاجرم خودش نعمت میفرسته به شرطی ک من فقط خودمو و نگاهمو تغییر بدم

نعمت میده به شرطی ک من فقط باور داشته باشم من با مغز محدودم چندتا راهه شرک الود و پیش پا افتاده بلد نیسم ولی اون سیستم راهایی داره ک حتی من با هزاران سال تفکر هم نمیتونم پیدا کنم،بیاد بیارم چه جاهایی ک درمونده بودم و اون موضوع یا خواسترو بخاطر خستگی از تقلا و تلاش،رها کردم و اون منبع و سیستم چجوری در زمان مناسب خودش برام حل کرده

اون زمان ها،ازاین منظر رها کردم ک بیخیال این دیگ بخته منه،شانسه منه باید بسوزمو بسازم،هیچ راهی برای حلش نیس..وبازهم با اینک شرک گفتم و غر زدم ولی رها کردم،اون خواسته رو احابت کرده

هرچند ک اعتراف کنم از اون دوران،در بدترین شرایط هم،ته قلبه هممون ی چیزی هست،درسته کمه ولی هست!و اون موقعم همین حس،باعث اجابت شده

چه بهتر و راحتتر میتونم به همه چی برسم حالاک باور دارم ک همه چیز با خوده این سیستمه

ما اگه کنترل ذهن کنیم،شکر گزار باشیم،ولییییی شرک داشته باشیم(اعتبار دادن به همکسو همه چیز به جز این منبع)

بازم نمیتونیم به خواسته ها برسیم و در یک مسیر غلط درجا میزنیم(گمراهی دورو دراز)