گفتگو با دوستان 18 | حُزن در قرآن

سلام بر استاد بزرگوارم و دوستان عزیزم ❤️

به ویژه حمید دوست داشتنی که حسابی احساسیم کرد و منو یاد شعر زیبای از باباطاهر انداخت که گفتم اینجا براتون بزارم که خوندنش خالی از لطف نیست.

این جنس از حس خدارو فکر کنم هر کسی حتی یک دقیقه از صحبت های استادو شنیده باشه درک می کنه و تنها چیزی که باعث آرامش واقعیمون میشه هم همین حسه که واقعا با هیچ ثروتی خریدنی نیست…

❤️💙💚💛🧡

به صحرا بنگرم، صحرا تو بینم

به دریا بنگرم،‌ دریا تو بینم

به هر جا بنگرم، کوه و در و دشت

نشان از قامت رعنا تو بینم

به سر شوق سرِ کوی ته دیرم

به دل مهرِ مه روی ته دیرم

بت من! کعبۀ من! قبلۀ من!

ته‌یی، هر سو نظر سوی ته دیرم

دلم بی‌وصل ته شادی مبیناد

به غیر از محنت، آزادی مبیناد

خراب‌آبادِ دل، بی مَقدم تو

الهی هرگز آبادی مبیناد

غم عشقت بیابون پرورُم کِرد

هوای وصل، بی بال و پرم کرد

به مو گفتی: صبوری کن، صبوری

صبوری طُرفه خاکی بر سرم کرد

یکی درد و یکی درمون پسندد

یکی وصل و یکی هجرون پسندد

مو از درمون و درد و وصل و هجرون

پسندُم آنچه را جانون پسندد

خوشا آنان که سودای تو دیرند

که سر پیوسته در پای تو دیرند

به دل دیرُم تمنای کسانی

که اندر دل تمنای تو دیرند

🤍🤎💜♥️🖤