مفاهیمی که در این گفتگو مورد بررسی و توضیح قرار گرفته است:
الگوهای مناسب نه تنها خواسته های مناسب را شکل می دهند بلکه باور به امکان پذیر بودن را در ذهن ما می سازد؛
هدف از الگوبرداری؛
عمل به فرمول “چطور از این بهتر؟!”
مخرب ترین فرکانس، فرکانس احساس گناه است؛
طبق قانون، چیزی به نام ” فرصت فقط یک بار در خانه ات را می زند” وجود ندارد. همیشه فرصت های بهتر هست؛
چرا خداوند کلمه حزن را در قرآن با لای نفی آورده است؟!
منابع:حزن در قرآن | دوره قانون آفرینش
منابع بیشتر:
این فایل، گفتگوی استاد عباس منش با تعدادی از اعضای سایت در اپلیکیشن clubhouse است.
آدرس clubhouse استاد عباس منش:
https://www.joinclubhouse.com/@abasmanesh
برای دیدن سایر قسمت های این مجموعه، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD427MB27 دقیقه
- فایل صوتی گفتگو با دوستان 18 | حُزن در قرآن25MB27 دقیقه
به نام خالقی که مرا خالق زندگی خود آفرید
سلام
سلام
سلام
هدایت هدایت باز هم هدایت
استاد عزیزم تو فایل از حزن گفتید فایل هایی که تو سایتتون مربوط به این کلمه است دقیقا درون من همون موقع غوغایی شده بود از ابنکه انوار بعد عمر یک کوله بار سنگین و سیاه و با بد را گذاشتم زمین
بار گناهانی که در جامعه الان یک چیز عادیه
مثلا در دوران راهنمایی با داداشم و دوتا از پسر های دوست بابام که هم سن خودمون بودند و حتی بابا هامون هم چند قدم اونور تر کنارمون بودند و داشتیم پاسور بازی میکردیم یک جمع خانوادگی تو باغم و بود و یادمه شوهر خواهر اومدم دم گوش بابام نمبدونم چی گفت که بابام جلوی همه بهم گفت گمشو برو پیش زن ها گناه من پاسور بازی بود و تا آخر شب حرف شنیدم چیزی که خودشون اجازه داده بودند و کنارشون بودیم خخخخخ
والا ماشاالله از این مثال ها مسخره
حمید عزیز از آشنا شدن با خدا با گوش دادن به صحبت های استاد گفت خواستم بگم حمید جان بیشتر ما مثل خودتیم منی که فکر میکردم چون نماز اول وقتم ترک نمیشه پس خدارا خیلی میشناسم اصلا اون خدا نسبت به این خدایی که استاد برام معرفیش کرد هیچ بود
خدایی که فکر میکردم باید التماسش کنم تا بشنوه باید گریه کنم تا دلش بسوزه خدایی که فکر مبکردم اگه بخوام خوب زندگی کنم منو امتحان های سخت میکنه و من ازش میترسیدم
ولی این خدا دیوانه ام کرده با دلبری هاش
من خدارا دارم که اگه نداشتم هنوز مثل قبل شب تا صبح گریه میکردم و افسرده بودم و هر لحظه دعا میکردم فردا را نبینم
مرسی استاد جانم