مفاهیمی که در این گفتگو مورد بررسی و توضیح قرار گرفته است:
- نتایج، فقط تا زمانی ادامه پیدا می کند که روی بهبود باورها و شخصیت خود کار می کنم؛
- لحظه ی بعدی زندگی من، با فرکانس های اکنون ام خلق می شود. پس مهم است آگاه باشم در حال توجه به چه چیزی هستم؛
- به اندازه ای که شخصیت من تغییر می کند، جهان پیرامونم نیز تغییر می کند؛
- اگر مدتهاست که تجربیات شما تغییر خاصی نکرده است یعنی هنوز تغییرات مشهود در شخصیت شما رخ نداده است و شما همان فرد با همان باورها و رفتارهای قبلی هستی؛
این فایل، گفتگوی استاد عباس منش با تعدادی از اعضای سایت در اپلیکیشن clubhouse است.
آدرس clubhouse استاد عباس منش:
https://www.joinclubhouse.com/@abasmanesh
برای دیدن سایر قسمت های این مجموعه، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری گفتگو با دوستان 20 | فرایند تکاملی تغییر شخصیت392MB25 دقیقه
- فایل صوتی گفتگو با دوستان 20 | فرایند تکاملی تغییر شخصیت23MB25 دقیقه
سلام به استاد عزیزم، مریم خانم شایسته و همه دوستان گرامی.
سعیده جانم خیلی باورهای قدرتمندکننده ای برای افزایش درآمدت نوشتی که با نهادینه شدنشون سه برابر که سهله، درآمدت خیلی خیلی جهش بزرگی خواهد داشت به لطف الله.
در کنارش با تقویت مهارتهات، این رشد خیلی سریعتر اتفاق میفته. من الان فعلا کارمندی ندارم و خودم کارهامو انجام میدم ولی توی شرکت قبلی که چند تا کارمند داشتم میدیدم یکی از دلایلی که درخواست افزایش حقوق کارمندها ریجکت میشه اینه که بدون افزایش مهارتشون، درخواست افزایش حقوق میدن که معمولا با مقاومت کارفرماها مواجه میشن. اینو همیشه به کارمندهای خودمم میگفتم که دو نفرشون که گوش دادند و عمل کردند، در طی دو سال تونستند افزایش حقوقی داشته باشن طوریکه که دریافتیشون اصلا دیگه ربطی به حقوقی که باهاش استخدام شده بودند نداشت.
مثلا کسی که برای یک سری کارهای اداری استخدام شده، و توی شرکتی کار میکنه که واردات یک سری محصولات رو دارند، میتونه با تقویت زبان انگلیسیش و یادگیری یه سری اصول بازرگانی بره از کارفرماش بخواد که در کنار کارهای جاریش، توی انجام پروسه واردات کمک کنه. یا اگه کارشون فروشه، سعی کنه فروشهای بیشتر و بهتری انجام بده. در شروع حتی نیازی به درخواست افزایش حقوق نیست، کافیه فقط سعی کنه حفره های خالی شرکت رو که مثلا کارفرما خودش به تنهایی انجام میداده رو پر کنه یا کلا توی عملکرد شرکت تاثیر مثبتتری داشته باشه. شاید حتی بگه کار بیشتری به من بده و کاری بهش واگذار نشه ولی خودش با خلاقیتِ خودش میتونه کم کم ورود کنه به کارهایی که حتی بهش واگذار نشده. طوریکه بعد از چند ماه کارفرما احساس کنه این آدم داره یه باری رو از رو دوش من برمیداره. اونوقت اگه کارفرما خودش هم بدون درخواست حقوق اون شخص رو زیاد نکنه، حداقل وقتی که شخص درخواست افزایش میده، راحتتر موافقت میکنه.
از خاطرات خیلی قدیمم اگه بخوام بگم، وقتی نوجوون بودم دخترخالم که از من چند سال بزرگتر بود و کارمند امور اداری یه شرکت بازرگانی بود، یه بار گفت کارمندهای بازرگانی شرکتها معمولا حقوقشون از بقیه بیشتره. از همون موقع تصمیم گرفتم وارد کار بازرگانی بشم. هنوزم وقتی کسی شغلمو میپرسه خیلیها بلافاصله سوال بعدیشون اینه که تو دانشگاه بازرگانی خوندی؟ فکر میکنن کارِت باید ربط داشته باشه به اینکه دانشگاه چی خوندی! کار و بیزینس طبق تجربه من و میلیونها نفر دیگه هیچ ربطی به چیزی که خوندی نداره. اینم مخصوص ایران نیست، مربوط به کل جهانه. بیزینس کاملا ربط داره به خودباوریت در اینکه در خودت ببینی که یکی سری کارها رو بدون هیچ آشنایی قبلی یاد بگیری و به میزان مهارتی که کسب میکنی.
یادمه اولین جایی که شروع به کار کردم بعنوان منشی استخدام شدم. میدونستم اگه به خانواده م بگم قراره منشی باشم بهم اجازه نمیدن برم. برا همین بهشون گفتم بعنوان کارمند بازرگانی استخدام شدم. و شاید باورت نشه ولی دوران منشی گری من دو ماه بیشتر طول نکشید و بعدش مدیرعاملم گفت تو پتانسیلت خیلی بیشتر از منشی گریه، یه منشی استخدام میکنم و تو برو بخش واردات. کار اون شرکت واردات تجهیزات نفتی بود. و با اینکه به بخش واردات منتقل شدم ولی خیلی کاری برای انجام نداشتم. مدیر اون بخش خوشش نمیومد از کارها سر در بیارم. از وقت آزادم استفاده کردم و کاتالوگهای شرکت رو واو به واو خوندم و توی گوگل مدام سرچ میکردم تا بتونم شرکتهای تولیدکننده اون محصولات رو توی چین پیدا کنم و به مدیرعامل آفر بدم که اینا هم تولیدکننده هستند و مجبور نیستی فقط از فلان شرکت بخری. اون موقع یوتیوب مثل الان پر از مسائل آموزشی نبود یا من آشنایی نداشتم. ولی پاشدم رفتم میدون انقلاب تهران و چند تا کتاب برای آموزش واردات و اسناد بازرگانی گرفتم و همه رو خوندم. دیدم وارداتمون از چینه و در کنار تقویت انگلسیم شروع به یادگیری زبان چینی کردم. شاید در شروع کارم خیلی تاثیر آنچنانی نتونستم روی اون شرکت بذارم ولی حداقلش این بود که با تقویت مهارتهام اعتماد بنفسم بیشتر شد و وقتی خواستم کارموعوض کنم حقوق درخواستیم توی شرکت بعدی رو از همون اول دو برابر آخرین حقوق جای قبلی زدم و موافقت شد.
باز بعد یه مدت دیدم دوست دارم درآمدم بیشتر باشه، توی روزنامه همشهری گشتم دنبال شرکتهای کوچیکی که کارشون واردات بود و نیاز داشتند یه نیرویی بصورت پارت تایم یا غیرحضوری یه سری کارهاشون رو انجام بده. اینجوری بعد از ساعت کاری شرکتی که تمام وقت کار میکردم، با اتوبوس میرفتم شرکت بعدی که یه جوونی بود که تازه شرکتشو راه اندازی کرده بود و برای اینکه هزینه هاش کمتر بشه، به جای نیروی تمام وقت، یکی رو میخواست که دوساعت در روز بیاد توی کارها کمکش کنه. ازون نصف مبلغ حقوقی که برای کار تمام وقت دریافت میکردم رو میگرفتم. بعد یه شرکت دیگه پیدا کردم که تولیدی مبل چرمی بودن و برای تولیدی خودشون، چرم از چین وارد میکردند، باز ازونا هم کار گرفتم و پنجشنبه ها میرفتم اونجا.
با اینکه اون موقعها با قانون آشنایی نداشتم ولی فقط با تقویت مهارتهام در عرض یکی دو سال انقدر کار یاد گرفته بودم و اعتماد بنفسم زیاد شده بود که بعضی کارمندها بعد از چند سال هم انقدر کار یاد نمیگیرن. اینجوری شد که من هر جا کار میکردم حقوقم از همه کارمندهای اونجا بیشتر میبود. و اینها همه پایه ای شد که بعدها اولا توی پوزیشنی قرار بگیرم که جای رشد خوبی داشته باشه و ثانیا تو اون موقعیت، تمام این عقبه برام دلگرمی باشه که هر کاری رو میتونم انجام بدم.
خیلی خوشم اومد کامنتت رو برای سه برابر کردن درآمدت خوندم . تو انقدر خفنی که از کار پرستاری توی یه شهر جدید به فاصله شمال تا جنوب کشور، وارد یه حوزه متفاوت شدی. و این باورهایی که نوشتی کمک میکنه که خداوند آسانترین و سریعترین راهها رو برات باز کنه انشالله.