گفتگو با دوستان 21 | کلید زنده نگه داشتن انگیزه ها

سلام به استاد عزیزم

و سلام به همه ی بچه های سایت

این اولین کامنت من توی سایت عباس منش هست

و همزمان که دارم کامنت مینویسم به پهنای صورت اشک میریزم

من 27 سالمه اما توی این سالها اونقدر باورهای محدودکننده و مخرب داشتم که الان خودم رو یه آدم شکست خورده توی همه ی ابعاد میبینم

آدمی که به هیچ کدوم از خواسته هاش نرسیده: چه مالی، چه عاطفی، چه درسی و…

من توی این دو سال اخیر به شدت درگیر حسادت بودم

با هر موفقیتی که از دوستان و اقوام میدیم از درون خورد میشدم

و میگفتم چراااا من به هیچ موفقیتی نرسیدم؟ من که چیزی از اونها کم نداشتم..‌.

تا اینکه دیروز انگار که تیر بزرگی به قلبم خورده باشه

متوجه شدم یکی از اقوام نزدیک رشته ی پزشکی قبول شده

و انگار که من توی شعله ی حسادت سوووختم

هی خودم رو با فایل های استاد عباس منش آروم میکردم تا چند دقیقه آروم بودم اما دوباره آتش حسادت شعله میکشید…

تا اینکه از خدا کمک خواستم….

با همون حالت عجز و درماندگی خواستم آرومم کنه و وارد سایت شدم و نشانه ی من رو کلیک کردم تا اینکه این صفحه برام باز شد و شما دقییییقا در مورد حسادت صحبت کردید

کمی آروم شدم اما هنوز هم نیاز دارم این فایل رو بارها و بارها گوش بدم تا قلبم آروم بگیره

و از همین جا و اولین کامنت خودم از خدا میخوام هدایتم کنه

از خدا میخوام مسیر درست زندگیم رو بهم نشون بده تا قلبم آروم بگیره

تا بتونم رسالت زندگیم رو پیدا کنم و از موفقیت دیگران ماتم نگیرم

استاد عزیزم این خودافشایی در اولین کامنت برام سخت بود اما شاید اینم یه نشونه از طرف پروردگاره برای اینکه ذهنم آروم شه

چون من چند سالی هست که فایل های شما رو دنبال میکنم اما بیشتر از اونکه عمل کنم به عنوان یک مُسکن و مرهم زخم های روحم استفاده میکنم

امیدوارم همون طور که شهامت پیدا کردم تا براتون بنویسم همون قدر شهامت پیدا کنم برای عمل کردن به این قانون الهی

بی نهااایت دوستتون دارم

و بی نهااایت ازتون ممنونم بخاطر اینکه این آگاهی ها رو به اشتراک میزارید