مفاهیمی که در این گفتگو مورد بررسی و توضیح قرار گرفته است:
- چرا با اینکه می دانم بهبود باورها یک فرایند دائمی است اما باز هم در نقطه ای از مسیر فکر می کنم باورهایم به اندازه کافی قدرتمند کننده شده. در نتیجه ورودی های ذهن را کنترل نمی کنم و دوباره به عقب بر می گردم؟
- جادوی هدف های کوتاه مدت؛
- تفاوت حسادت سازنده با حسادت مخرب؛
این فایل، گفتگوی استاد عباس منش با تعدادی از اعضای سایت در اپلیکیشن clubhouse است.
آدرس clubhouse استاد عباس منش:
https://www.joinclubhouse.com/@abasmanesh
برای دیدن سایر قسمت های این مجموعه، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD349MB22 دقیقه
- فایل صوتی گفتگو با دوستان 21 | کلید زنده نگه داشتن انگیزه ها21MB22 دقیقه
سلام به استاد، خانم شایسته و دوستان عزیزم
یه جمله گفتین استاد “همه اینا برمیگرده به خودشناسی. که آدم خودش رو بشناسه که چجوری انگیزه میگیره”
من این یه تیکه رو گرفتم و پریدم سراغ دفتر به نوشتن.
چون امروز دقیقا داشتم یکی ار مقالات سایت که راجب خودشناسی بود رو کاملا هدایتی میخوندم.
پس خیلی برام بولد شد.
فقط قبلش یه توضیح راجب حال امروزم بگم چون این فایل نشانه روزم بود.
دیشب و امروز توی دفترم از خدا شادی و خوشحالی و شور و هیجان خواستم. و امروز از فرط خوشحالی روی ابرا بودم.
تمرین گذاشته بودم برای خودم که آهنگ شاد و غمگین میزاشتم و باید حال خودم رو خوب نگه میداشتم. و اصلا حالم دگرگون شد بعدش.
همین باعث شد که یه تضادی که چند ساعت بعدش اتفاق افتاد رو بتونم خوب مدیریت کنم و با حس خوب ازش بگذرم و بعدش تازه سپاسگزار باشم برای اون تضاد.
و این حالم خدارو صد هزاران مرتبه شکر هنوز هم ادامه داره. اصلا خیلی حال نابیه.
وقتی توی این حالم به طرز عجیبی نه نجوای ذهنی دارم و نه فکر منفی و فقط اصلا خود به خود نکات مثبت رو میبینم و هدایت هارو اصلا نمیفهمم که چجوری دریافت میکنم. اصلا خیلی خالص شدم.
و بسیااااااار بسیاااااار بابت این احساسم از خداوند بزرگ و توانا سپاسگزارم.
خب خدا داره بهم میگه باید خودمو بشناسم که اولا چجوری انگیزه میگیرم برای حرکت و چه باور هایی دارم.
تا جایی که خودم از خودم اطلاع دارم، من خیلی با دیدن ویدیو های مصاحبه های ایلان ماسک و مارک زاکر برگ انگیزه میگیرم. همچنین با دیدن و خوندن و توجه به خواسته هام. مثلا خونه رویاییم، ماشین دلخواهم، تجارب و سفرهایی که دوست دارم داشته باشم. حالا چه دیدن ویدیو و رویاپردازی راجبشون باشه و چه دیدنشون و تحسینشون توی دنیای واقعی.
ولی از بین این کارا هم از بچگی بی نهایت با رویاپردازی کیف میکردم.
یعنی اصلا متوجه گذر زمان نمیشدم. اینقدر که فقط خودم رو تصور میکردم توی موقعیت ها و کسب موفقیت های جهانی و خانواده و دوستای خوبی که دارم.
و اصلا برام انتهایی نداشت این کار و هیچ وقت هم رویاهام برام تکراری نمیشد.
و اینقدر اینکارو انجام دادم تا هدایتم شدم به این مسیر. مسیر بغل کردن رویاهام توی همین جهان. توی واقعیت ملموس.
فقط چون احساسم خوبه میدونم که دارم بهشون نزدیک میشم.
و دیگه اصلا by default میرفتم ویدیو های مختلف رو میدیدم و میشدم مثل جت.
ولی خب باید حواسم باشه که مدیریت شده باشه برام. نه اینکه اینقدر درگیرشون بشم که یادم بره برای اینکه توی واقعیت تجربشون کنم چکار باید بکنم.
دوست داشتم این تجربمو باهاتون به اشتراک بزارم و برای خودم هم رد پا بزارم.
شاد و سلامت باشید🌈🌳