گفتگو با دوستان 21 | کلید زنده نگه داشتن انگیزه ها

سلام به استاد بزرگوارم

همیشه برام سوال بود، که چقدر دوستان حوصله دارند و کامنتهای طولانی مینویسن. امروز صبح که این فایل نشانه ام رو دیدم، تصمیم گرفتم حس و حالم رو بعد از دیدن این فایل بنویسم.

اول ده یازده تا کامنت خوندم و چقدر لذت بردم، دوستان نکاتی رو نوشته بودند که به فهم مفاهیم این فایل خیلی کمکم کرد.

خداوند را سپاسگزارم که این فایل غنی استاد رو با بک گراندی از بهشت دیدم.

خداوند رو سپاسگزارم که افراد جوان مثله محسن و دوستانش در دهه بیست زندگی شان هدایت می‌شوند.

امروز که این فایل رو دیدم، جواب سوالم رو پیدا کردم، من 44 روز کامل برای رسیدن به هدفم گیواپ کرده بودم. هیچ رمقی نداشتم حتی لپتاپمو روشن کنم، طوری که ایمیل های حیاتی رو چشم بسته دلیت میکردم.

جهان ایستا نیست و دائم در حال گسترش و رشده، اگر در جریان این رشد حرکت نکنم، له میشم.

شاید خنده دار باشه، اما من ترس از رسیدن به هدف دارم، یعنی دو هفته قبل از رسیدن به هدف کلا یکاری میکنم که نرسم بهش.

ترس از تموم شدن.

الان با دیدن این فایل تصمیم گرفتم هدف بعدیمو پایه ریزی کنم تا وارد این چرخه معیوب نشم.

خداوندا سپاسگزارم از اینکه امروز تصمیم دارم با تمام وجود باتمام قوا به سمت هدف رها شده ام برم و به اتمام برسونمش.

یک نکته ای که برام الان باز شد، غرور مولد هست که مریم جان از گفته های استاد بازگو کردند. چه ترکیب زیبایی، غرور مولد، که هل میده، یا حسادت مولد، که شدنها رو میتونیم ببینیم.

ممنونم از این همه نور آگاهی و توحید استادِجان.

انشالله، از امروز هر روز در سایت کامنت میذارم تا حرکت کنم و موتیویت بشم.