گفتگو با دوستان 22 | مثبت اندیشی و تاثیر آن در زندگی

سلام استاد

بخدا شور و شادی و هیجان قلبم را فرا گرفته

وقتی داشتی داستان خودت را تعریف می کردی احساسات مختلف را تجربه کردم ، جایی که با پلیس برخورد داشتی ، جایی که بخاطر ندونستن زبان مردم آمریکا ، نمی تونستی حرفهات را بزنی و از خودت دفاع کنی ، جایی که مجبور شدی اون برگه ای که نمی دونستی چیه امضا کنی و تمام مدتی که در استرس مسئولیت اون امضا بسر بردی ، جایی که شادی مسابقات توی دلت خشکید ، جایی که اون مترجم حاضر به ترجمه حرفهات نشد و در پایان ، اون قاضی که برای ارتش آمریکا توی ایران خدمت کرده و پایان زیبای ماجرای تو …..

استاد آدم براحتی با تو و داستان های زندگی تو به وجد میاد و گریه میکنه …. استاد من چجوری از تو تشکر کنم … من توی همین فایل 48 دقیقه ای خیلی ذهنم زیر و رو شد خیلی نگاهم عوض شد خیلی باورم تغییر کرد … اصلا تازه فهمیدم که چقدر از دادگاه های امریکا و پلیس ها و سیستم قضاییش می ترسیدم ، و حالا که شما فضای دادگاه و برخورد قاضی ها و اینکه حرفهای متفرقه میشه توی دادگاه زد و اینکه میشه حتی شوخی کرد را گفتید من حس کردم میتونم به این کشور اعتماد کنم ، میتونم واردش بشم ، میتونم توش زندگی کنم ، استاد من انقدر در مورد مهاجرت بخصوص آمریکا مقاومت ذهنی دارم که حتی بهش فکر هم نمیکنم ، حتی توی این مسابقه آخری که گذاشتید کامنت نذاشتم چون انقدر ترمز های ذهنی بزرگی در مورد آمریکا داشتم و خودمم خبر نداشتم ، که حتی حاضر نبودم از تغییرات ذهنی خودم حتی یک کلمه بنویسم و الان می فهمم که من درسته از خیلی جهات از سریال های شما الگو گرفتم ولی تمام اون الگوها توی زندگی شخصیم بوده یعنی شاید بیشتر مثلا از رفتارهای خانم شایسته یا خود شما یعنی از اون وجه ایرانی بودنش الگو گرفتم و الان میفهمم که من به شدت از این کشور می ترسیدم ، انقدر می ترسیدم که حاضر نبودم به یک مسافرت هم به آمریکا فکر کنم ، شاید یک دلیلش و تنها دلیلش این باشه که من ده سال توی ایران وکیل دادگستری بودم و انقدر این شغل تو ایران ، خشک و بی روح و رسمی و پر از استرس و دغدغه س که بخش عظیمی از فضای ذهن منو همین پیش فرضهای دادگاه های خشک توی تمام کشورهای دنیا تشکیل داده ، یعنی ناخودآگاه به خودم می گفتم وقتی مملکت خودم اینطوریه وای به حال کشورهای دیگه ، وقتی توی مملکت خودم با زبان مادری خودم اینقدر توهین توی سیستم قضاییش می شنوم خدا میدونه کشورهای دیگه چقدر بدتر باشند ولی استاد انصافا شما با این فایل منو زیر و رو کردید ، انقدر خوشحالم که هیچی به جز زیبایی نمیتونم از آمریکا و همه جای جهان تصور کنم

استاد شما همیشه میگید به اندازه ای که به جهان خدمت میکنید خدا بهتون ثروت میده ، خب میدونید با همین حرفهایی که توی این فایل گفتید چقدر خدمت به انسان ها کردید !! پس هرچی ثروت و نعمته حقته بخدا

استاد من کلا نگاهم به خیلی چیزها تغییر کرد وقتی تصور یک سیستم قضایی که شامل پلیس و مقررات راهنمایی رانندگی و نیروی انتظامی و …. میشه تو نظرم زیبا میشه اصلا پر پرواز برام شکل میگیره که هرجایی برم و هرکاری دوست دارم انجام بدم …. خدایا چقدر می ترسیدم و خودم خبر نداشتم …

اصلا دیگه این نگاه را بوجود بیاریم که سیستم قضایی و کلانتری و دادگاه و پلیس هر مملکتی برای ایجاد امنیت خود آدم ها و از بین خود آدم ها تشکیل میشه ، یک مجموعه ای که کیفیت زندگی ها را بهبود می بخشه ، پلیس و قاضی هم انسان هستند و دارای احساس ، دارای آرزو و قانون برای رفاه آدم ها وضع میشه ، برای اینکه من نوعی در چهار چوب منظم تری به خواسته هام برسم …. چرا واقعا وحشت داشتم … ریشه تمام وحشت ها به بچگی برمیگرده و ورودی هایی بار سنگین زندگی ما شدند

همینجا میخوام پلیس ایران را هم تحسین کنم ، چند وقت پیش داشتم پیاده روی میکردم که دیدم یه خانمی به محض اینکه ماشین پلیس را دید شروع به ترسوندن بچه ش کرد و هی بهش میگفت اگه اذیت کنی میدمت دست همین ماشین پلیسه ، بچه هم اولش اهمیت نداد ولی وقتی ماشین را دید ترسید و رفت به مادرش چسبید ، تو این لحظه من دیدم پلیس از ماشین پیاده شد و به مادره گفت خانم چرا بچه را از پلیس میترسونی ، فردا اگه یه اتفاقی براش افتاد از ترسش پیش پلیس نمی ره ، لطفا بچه را از پلیس نترسونید …. من همونجا اون پلیس را تو دلم خیلی تحسین کردم

استاد من خیلی باید این فایل را گوش کنم و بنویسم و این مهمترین کار امروز منه ….بسم الله