گفتگو با دوستان 25 | وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنى

سلام به همه عزیزان

استاد من عاشق این صداقتتونم

به خاطر همین خودتون بودنه که اینقدر برای من تاثیر گذارین

مثلا این صحبت که ماشین ها توی فلوریدا تمیزن… شاید اگر شخص دیگه ای بود میگفت بله اونجا کلا خیلی آدم های تمیزی ان و یه جوری القا میکرد که اونا خیلی با ما فرق دارن …

ولی شما گفتین: اول بگم که اینجا به خاطر ماسه و بارونای زیاد، ماشینا اصلا کثیف نمی مونن 😂ولی در کنارش به ماشین هاشون هم میرسن

شما مدینه فاضله درست نمیکنین، چیزی که به نظرتون درسته رو میگین

یه بخشی که دوست عزیزمون داشتن درباره تمیزی شهر یا شخص صحبت میکردن، من رو به فرو برد و ناخودآگاه قسمت های قبلی زندگی‌در بهشت و سفر به دور امریکا رو مرور کردم و گفتم آره درست میگه این دوستمون

و واقعا شغل هایی مثل کارمندای شرکت اسباب کشی خیلی شیک و مجلسی بودن و ناخودآگاه با ایران مقایسه کردم که اینجا اصلا به وضع ظاهری خودشون نمیرسن

با خودم فکر کردم چون توی ایران یه شغل هایی سطح پایین محسوب میشن و کل جامعه این تفکر رو دارن که این یه شغل سطح پایینه و‌ اون آدمی که داره این کار رو انجام میده نباید به ظاهر خودش برسه، در حد این کارا نیست….

چون اگه برسه، میگن: به جای این کارا برو به فکر شغل بهتر باش

مثلا آدم هایی که مکانیکی دارن یا کارگر حمل و نقل هستن یا راننده ها…

که انگار خودشون رو لایق یه تیپ درست و تر و تمیزی نمیدونن…

انگار این آیتم با شغلشون منافات داره و فکر میکنن باید به یه جای بالایی برسن تا به خودشون برسن

ولی اونجا آدم ها راحت درباره شغلشون حرف میزنن و حتی اگه دربون هتل باشن با افتخار میگن این کار منه و تر و تمیز سر کارشون حاضر میشن( اینو توی به مستند دریاره هتل ها دیدم)

این برمیگرده به همون چیزی که گفتین که نظافت با حس خودارزشی رابطه مستقیم داره و برام جالب بود که حتی من چند وقتی هست که نظم و ترتیب توی دکور خونه و استایلم حس خوبی بهم میده و شلوغی اذیتم میکنه

این رو هم به فال نیک میگیرم که خیلی از سیمان های ذهنیم شل شده و یه چیزایی تغییر کرده🤗