گفتگو با دوستان 26 | خطر «بی ارزش جلوه دادن نعمتهای دیگران»

به نام خدا

سلام خدمت استاد و خانم شایسته و همه‌ی دوستان عزیزم.

در مورد ذهنم که باور نداشتم به یک سری چیز ها بریم برسم و می گفتم بده میخواستم صحبت کنم.اولیش ترک سیگاره که ی جورایی باور نداشتم بهش برسم و می گفتم حالا مشکلی نداره من به موفقیت میرسم و ورزش هم میکنم گوشش یکی دو نخ سیگار هم میکشم یا در مورد دختر ها که من با دختری زیاد ارتباط بر قرار نکردم و وقتی کسی می پرسید یا با خودم که صحبت میکردم می گفتم که فایده نداره و همش خرجه و چرا باید وقتم رو تلف کنم در صورتی که خودم جرعت نداشتم برم جلو و بدم هم نمیاد که با دختری دوست باشم .برای کارم هم باید ی درخواستی کنم که به پیش رفتم کمک میکنه (البته تا نصفه های راهش رفتم و عمل کردم به الهامی که بهم شد و مقداری از نتیجشو دیدم ) اما می گفتم این موقعیت چندان فرقی ندارد با اون جایی که میخوام باشم و… درصورتی که به خاطر ترسم هست که حرکت نمی کردم و ترس از این که در یک موقعیت جدید وارد بشم.

ممنون که کامنت من رو خوندید‌ . در پناه الله یکتا دوستون دارم😘😘