گفتگو با دوستان 26 | خطر «بی ارزش جلوه دادن نعمتهای دیگران»

سلام و عرض ادب

این گفت و گو نکات خیلی ارزنده ای داشت

مثل اکثر گفت و گوها

ولی گاهی جنس بعضی از گفت و گو ها جوری هست که فردی توجه خاصی به ان دارد

و من توجه خاصی به ان قسمت از گفت و گو داشتم که گفتید

من الگویی نداشتم بلکه تکیه من بر قوانین جهان هستی بود

(یعنی خوردن اب از سرچشمه )

اندکی تامل کردم تا ببینم چقدر میتونم این جمله رو درک کنم تا اینکه ذهنم مرا به سمتی هدایت کرد ان سمت این بود :

دو سال هست در شبکه 4 در ماه رمضان برنامه ای پخش می شود با نام زندگی پس از زندگی در سال اول من نتونستم با این برنامه ارتباط برقرا رکنم و معتقد بودم که این برنامه با اهداف سیاسی و مذهبی اماده شده که البته ممکن است که اینگونه باشد اما در ان جا من با تجاربی اشنا شدم که این تجارب داد قانون رو میزد

و جالب این بود این تجارب تطبیقی بین مردم ایران و مردم دیگر دنیا ساخته شده بود

امسال توجه من به ان جلب شد در این برنامه با افرادی که در کما رفته بودند مصاحبه می شد و هر کس تجربه خودش را داشت اما برخی تجارب در بین همگان یکسان بود ان هم این بود که ما برای رفتن به جایی فقط اراده میکردیم و میرفتیم بدون هیچ کاری ما هر جای دنیا که لازم بود در کسری از ثانیه حاضر می شدیم این جملات با جملات شما هماهنگی کامل داشت انجا که میگفتید حتی مردم امریکا هم چنین چیزی برایشان منطقی نیست که

هروقت که خواستی ،هر جا که خواستی ،به هر طریقی که خواستی ،بتوانی بروی

من با خود گفتم پس اصل و اساس انسان این است که ازاد است و این طرق که باید پول را لحاظ کرد وقت را لحاظ کرد موقعیت را لحاظ کرد یک ویژگی قراردادی است که انسان ها ناخوداگاه بر روی ان توافق کردند لذا این گونه توانستم اصل و اساس حرف شما را درک کنم .

و این اگاهی لذت زیادی برای من داشت از شما و از دوستانم سپاسگزارم .