گفتگو با دوستان 26 | خطر «بی ارزش جلوه دادن نعمتهای دیگران»

بنام خدای فراوانی ها

نشانه امروزم این فایل بود و خدا رو شکر هر موقع میزنم رو‌نشونه ام حالم خوب میشه دقیقا زمانی که یه نجوا نمی دونم از کجا داره خالم رو بد میکنه متوجه میشم بعضی وقتا خودم کشف میکنم و با صحبت با خودم و آوردن دلیل و منطق آروم میشم بعضی وقتا که نمی تونم میام تو سایت و از روی کامنت بچه ها متوجه میشم داشتم از کجا نیش می خوردم

اینکه ذهن من میکه نمیشه آرزوها و خواسته های بزرگ‌کودکیم وقتی به خاطر باورهای محدود کننده ام از بعضی از تجربه هام کوچیک میشه حالم بد میشه چون روح انسان تمایل به آزادی داره ‌‌وقتی احساس کنه داره آزادیش گرفته میشه آدم حسش بد میشه و خدا رو شکر که من به این محدودیت عادت نکردم وگرنه با هر بار حس بد اینطوری بهم نمی ریختم پس همین یه نشونه خوبی هست خدا رو شکر که ذهنم طوری شده همین الان ناخودآگاه از دل همین نکته مثبتشو دراوردم و متوجه شدم همین هم یه موهبت هست وگرنه هستن افرادی که به این حال بد به افکار محدود عادت کردن و‌اون پذیرفتن برای همیشگی بودن وگرنه به نظرم حال آدم بد میشه ولی اینا نشونه هست که یه فکری اومده که داره تو‌رو از ریل خارج میکنه پس درستش کن دوباره بورو تو‌مسیر

بهترین باور که میشه ساخت برای آرامش

من میتونم به هر چیزی که بخوام برسم چرا ؟

چون خاصیت جهان همینه ‌یه جا استاد گفته بود کار جهان اینه که ما رو‌به خواسته هامون برسونه ( این جمله خیلی بهم آرامش داده بود ) وقتی باور کنم کار جهان اینه که ما رو‌به خواسته هامون برسونه پس چرا نگران نرسیدن باشم یا خواسته هامو محدود کنم

اگه خواسته بزرگی دارم

پس بهای بزرگی هم باید بدم

و این بها پرداخت کردن اونطوری که تو ذهن ما هم هست ، نیست. واقعا

شاید تلاش بخواد بها دادن

ولی همراه هر سختی آسانی هست

حضرت ابراهیم بها داد واسه خواستش ولی خدا واسش آسون کرد خواست سر بچشو بزنه( کار سخت ) خدا واسش گوسفند فرستاد ‌( اسانی )