گفتگو با دوستان 29 | قانون تکامل و "پایداری نتایج"

سلام خدمت استاد عزیز و دوسداشتنی

چیزی که امروز توی این فایل خیلی برای من رنگی بود موضوع تکامل و چگونگی رسیدن به اهداف

از اونجایی که من آدمی هستم با نیم کره راستم بیشتر تصمیم میگیرم خیلی از اهدافمو بزرگ و دور از دسترس تعیین میکنم و خیلی وقتها بخاطر همین موضوع نتونستم بهش برسم یه به وسطاش میرسیدم و نامید میشدم

پاشنیه آشیل خودمو توی رسیدن به اهداف تا حدود زیادی متوجه شدم ..من باید از اهداف کوچیکتر شروع کنم و هر روز یک قدم برای رسیدن به اون هدف بزرگه بردارم اینجوری هم مسیر رسیدن به اهدافم لذت بخش تر میشه و هم وقتی به هدفم رسیدم تکامل خودمو طی کردم و همونجور که استاد بارها گفتن که زمانی آدم به خواستش میرسه که بتونه باور کنه اون خواسته رو داره قبل از رسیدن بهش

یعنی منی که میخوام سخنران بشم اگر توی کل زندگیم حتی کی بار هم جلوی جمع سخنرانی نکردم حتی اگه شب تا صب هم تجسم کنم و جملات تاکیدی بگم نمیتونم به خواستم برسم بلکه مثل استاد که وقتی این خواسته توی وجودش شکل گرفت از ایدهای کوچیک شروع کرد مثلا از دانشگاه بندرعباس شروع کرد به برگزاری سمنیارهای در حوزه علاقه خودش اون هم بصورت رایگان و پله پله تکامل خودشو طی کرد تا رسید به تالار تفاهم تهران و برگزاری سمینارهای بزرگ

استاد زمانی تونست سمینار بزرگ برگزار کنه که توی کارنامه خودش برگزاری سمینارهای کوچیک ثبت کرده بود و همون نتایج کوچیک اینقدر بارها و بارها تکرار کرد برای خودش که تونست اونا رو پله کنه برای موفقیتهای بعدیش

این تکامل پاشنه آشیل همه ماست ،فکر نکنم کسی باشه که دوس نداشته باشه یه ماه میلیاردر بشه ولی این کار طبق قانون تکامل امکان پذیر نیست

ما میتونیم سریع به خواستهامون برسیم ولی به شرط اینکه هدف خودمونو به صورت واضح بشاسیم ،و به تیکهای کوچیک تقسیمش کنیم و از اجرای ایدهای عملی در راستای الهامات که با ایجاد باورهای درست در ما شکل میگیره لذت ببریم و به هدف نچسبیم (یعنی عجله نکنیم و ایمان داشته باشیم طبق قانون بدون تغییر خداوند وقتی من هدفی دارم و درخواستشو به جهان دادم ،این جهان بدون شک هدف من همدن لحظه بهم داده و اجابت کرده منو ولی در صورتی من دریافت میکنم خواسته خودمو که اولا ایدهای عملیمو اجرا کنم و بزارم تکاملم طی بشه و آماده بشم برای دریافتش و خیالم راحت باشه که بهش میرسم )

تمام مشکل ما چسبیدن بع هدفه و فکر میکنیم اگر این هدفو بهش برسیم دیگه خوشبختیم در حالی که این مسیر رسیدن به هدف که باعث خوشحالی و لذت ..

این تجربه شخصی خودمه

من خیلی دوسداشتم که سمینار برگزار کنم و هر شب تجسم میکردم و حسابی براش ایدهامو اجرا کردم ولی وقتی داشتم برگزارش میکردم و انجامش دادم انگار هیچ احساس خاصی نداشتم ،یعنی خوشحال بودم ولی احساس خیلی خاصی نداشتم ،برعوس اون موقع که فکر میکردم اگه جور بشه من به همه چی میرسم هیچ اتفاق خاصی پیش نیومد

یعنی میخوام بگم دیگه سعی میکنم وقتی خواسته ای دارم برنامه بچینم براش و ایدهامو اجرا کنم ولی رسیدن بهش میسپلرم دست خدا و این جهان و فقط لذت میبرم و رهاترم نسبت به قبل

این رهاتر بودن من الان برام معنی پیدا کرده ،قبلا اصلا درکش نمیکردم ولی الان معنیش یه چیز دیگه شد برام

سپاسگزار الله یکتا هستم که این آگاهی ها رو به واسطه استاد عزیزمون بهم انتقال داده ..

استاد عزیزم هر کجا هستین در پناه الله یکتا شاد و سربلند پیروز باشین