گفتگو با دوستان 32 | هدف اهرم رنج و لذت

سلام به همه ی دوستان

میخوام در مورد یه موضوعی بنویسم، که شاید برای خیلی هامون داره اتفاق میفته ولی نمیبینیمش

درکش نمیکنیم

و ازش رد میشیم و ترمزی درون ما ایجاد میکنه که واقعا باعث دنده عقب حرکت کردنمون میشه

1- انچه به دست میاریم رو بنویسیم

2- انچه میخریم رو بنویسیم

واقعا این خیلی مهمه، یک تله وجود داره که واقعا انسان باید خیلی حواسش بهش باشه، همونطور که استاد گفت، شک در دل انسان مومن، مانند راه رفتن مورچه ی سیاه، روی سنگ خارا در تاریکی شب، پنهان است

یه اتفاق جالبی که افتاده این بود که درامد من نسبت به پارسال، 4 برابر شده ولی……

ولی حسش نمیکنم، اونقدر طبیعی و بی سر و صدا این اتفاق افتاده که اصلا بهش توجه نمیکنم. و اما شیطان، میاد وسط و میگه تو که چیزی نشدی، تو که پیشرفتی نکردی، تو اصلا روی قانون کار نمیکردی هم اینا میومد دیگه، این قانون الکیه، ولی بهت نمیگه چرا اون چند سال که کار میکردی با افزایش حقوق سالانه حقوقت بالا میرفت، بجای اینکه چند برابر بشه؟

موضوع بعدی، نوشتن چیزهایی که میخری و به دست میاری

من امسال کلی چیز به دست اوردم، ولی باز هم احساس عقب موندن دارم ….. جالبه نه؟؟؟ مقایسه…. اینم یه ترمز دیگه

و اما بزرگترین ترمز

حرف مردم

ترس از دست دادن

واقعا که ادم رو فلج میکنه، ببین خیلی ناخوداگاه و یواش یواش وارد دلت میشه

مثل سرطان

شروع میکنه به خوردن باورها

و وقتی کارش رو به زیبایی انجام داد

میری توی یه گوشه ی خلوت، تنها میشی و سگ دو میزنی تا به دست بیاری

ولی تهش چی؟

هر روز و هر روز و هر روز دورتر میشی

دورتر و خسته تر

و تهش میگی، ای باباااااااااا، کار نمیکنه

و از اونجایی که مسئولیت زندگی رو پذیرفتن سخته، و میخوای دیگران رو مقصر نشون بدی و بری توی فاز قربانی بودن.

وای که چه بلایی سرمون میاره این تنبلی و بی مسئولیتی

وای که ترمزهایی هستند که هنوز پیداش نکردیم

وای بر من که ترمزها رو دیدم و روشون تمرکز نکردم

وای بر من که میدونستم و عمل نکردم

و افرین بر من که بالاخره پیداش کردم