گفتگو با دوستان 32 | هدف اهرم رنج و لذت

درود بر شما استاد بزرگوارم جناب عباس‌منش گرامی و بانو شایسته‌ی عزیز و یکایک شما هم‌فرکانسی‌های گلم

متاسفانه من هم پس از نوشتن اهدافم، دیگه مدت‌هاست که آن‌ها را مرور نکرده‌ام. آره، درسته من باید خودم را تربیت کنم، باید ضمیر ناخودآگاهم را تربیت کنم که به‌دنبال خواسته‌های من باشه.

ولی، یه چیزی را باید بگم و خدای یگانه و پروردگار جهانیان را سپاسگزارم که در این چند وقته خودش من را بسیار راهبری کرده و هر چه هم که نشده، از کاهلی من بوده برای این‌که او منبع خیره و من هستم که دچار خطا و لغزش میشم. من هستم که باید بسیار بیشتر از این‌ها برای خودم وقت بگذارم تا روحم، ضمیر ناخودآگاهم و همه‌ی وجودم به یقین بپیونده.

پس به خودم قول می‌دهم که از فردا صبح زود، از خواب بیدار شم و اهدافم را بازنویسی کرده و اهرم رنج و لذت را برای هریک جوری بنویسم که بر من تاثیر شگرفی بگذاره. باید هر روز اونا را بخوانم و شرایطی را تصور کنم که به اهدافم رسیدم و زوق کنم و شرایطی را تجسم کنم که به اهدافم در اثر کوتاهی‌هایم نرسیدم و از خودم خجالت بکشم.

خدایا،‌ پروردگارا از شما برای این‌که ما را در این مدار آگاهی گذاشتی سپاس بیکران دارم. از تو ای تنها دارنده قدرت هستی می‌خواهم که همیشه ما را راهبری کنی تا در این زندگی دنیایی تنها تو را بپرستیم و تنها از تو یاری بخواهیم و تنها به تو تکیه کنیم.

آمین یا رب العالمین.

ارادتمند شما