گفتگو با دوستان 34 | نگاه گذرا به کلیّت زندگی

سلام دوست عزیزم

از شما سپاسگزارم به خاطر وقتی که گذاشتید و متنی که نوشته بودم را پاسخ دادین ،

_من از دورهای استاد هنوز نتونستم دوره ای خربد کنم، یه دوره خریدم که بعد فهمیدم دزدی بوده و فقط از فایل های سایت استفاده میکنم آپ را داخل گوشی نصب کردم و مرتب سر میزنم

اینقد حالم بهم ریختس که بیشتر با صحبت های استاد سعی میکنم حال خودمو خوب کنم

_اما نگرانم همش یه ترس تو وجودمه شبا همش گریه میکنم از خدا کمک میخام یه راهی جلوی پام بزاره ارزو میکنم آرامشی که تو شهرستان داشتم بهم برگرده ، فکر میکنم برگشتم حالمو بهتر میکنه

_ ولی میبینم برگشتنم با صحبت های استاد جور در نمیاد و یعنی تسلیم شدن

ولی اینقدر فشار مالی داره زیاد میشه و روحیم بهم ریخته انگیزه کارمم گرفته

_مامان بابا میگن برگرد کمکت میکنیم همینجا کارتو دوباره توسعه بدی

_واقعا موندم برگردم یا همینجا بمونم با سختی ها و شرایط سخت کنار بیام

دلم میخاد زودتر به درامد خوب برسم دلم آرامش از دست رفتمو میخاد ، تنهایی اذیتم میکنه کارمم که استوپ کرده

فقط خدا خدا میکنم زودتر به یه نتیجه برسم

ایه ۱۸۶ سوره بقره را خوندم

(چون بندگان من درباره من از تو بپرسند، بگو که من نزدیکم و به نداى کسى که مرا بخواند پاسخ مى‌دهم. پس به نداى من پاسخ دهند و به من ایمان آورند تا راه راست یابند)

(به من ایمان آورند تا راست یابند ، )

همه ی ما خداوندو قبول داریم و همش از خدا خاستم حس میکنم ایمانی فراتر لازمه

حس میکنم ایمان فقط این نیست که بگیم ما خدارو به عنوان افریننده خودمون و جهان قبول داریم

چون الان منم خدارو به عنوان افریینده جهان هستی قبول دارم پس چرا اینجوری شدم همیشه از خدا خاستم کمکم کنه

ولی فکر میکنم با دستای خودم با مهاجرتم پلای پشت سرمو خراب کردم

دوست دارم بدونم مشکل من کجاست چیه که اینطوری شده

چون هرچی هست از خودمه

من باید یه چیزیو تغییر بدم ولی نمیفهممش

سلام زهرا جان

ممنونم عزیزم ازینکه برای من وقت گذاشتید

_زهرا جان هدف من از اومدن به تهران پیشرفت در کارم بود و واقعا فکر میکردم تهران خیلی پیشرفت میکنم خیلی بهتره از شهرستانه

و از طرفی امکانات در تهران از بابت وسایل و متریال کارم و کلاس های آموزشی بیشتر و راحتتره

مثلا من مدل. لباس های مجلسی خیلی پیشرفته آموزش دیدم یا خودم وقت کذاشتم تمرین کردم یاد گرقتم قطعا میدونید که لباس های مجلسی به خصوص لباس های پر کار هزینه های بالایی داره

و من خیلی دوست داشتم چیزهای جدید و به روزی که آموزش دیدمو اجرا کنم اما تو شهرم متقاضی نداشت حالا یا به خاطر خاص بودن مدل ها یا به خاطر گرون شدنش بود

با استاد خیاطیم صحبت کردم گفت شما تو شهرت داری درجا میزنی هر چی زودتر بیایی تهران بهتره مثلا لیاسی که هزینه ی دوختش ۵میلیون بود من تو شهرستان با ۸۰۰تومن دوختم استاد وقتی اینارو میفهمید میکفت یا بیا تهران یا کار نکن داری از جونت مایه میزاری این سبک لباس های ما سخته مزد واقعیتو بگیر (البته این صحبت را استادم زمانی گفت که کرونا نبود) سه چهار روز جلوتر ازینکه بیام یعنی۸یا نه ماهه پیش استادم گفت نیا بمون همونحا اینحا وضعیت کار خوب نیست ولی ما دیگه جارو گرفته بودیم وسایلامو جمع کرده بودم و باید خونه ای که شهرستان گرفته بودمو پس میدادم چون خودم گفتم میخام بلند شمو مستاحر جدید پیدا شده بود

این شد من تصمیم گرفتم بیام اما متاسفانه از زمانی که اومدم تهران کرونا به شدت اوج گرفت و تو کار منم به شدت اثر گذاشت

تو شهرم با اینکه کرونا بود بازم تقاضای لباس زیاد بود یه جورایی تو شهرم خیلی سرشناس و مطرح شده بودم اما تهران کسی منو نمیشناخت سفارش کارم خیلی کمه

درخواست لباس مجلسی یا مهمانی که صفره

بااین وضعیتی که پیش اومده تصمیم گرفتم برم برای یه نفر کار کنم که هم منبع درامدم بشه هم روال کارو به سبک تولیدی را یاد بگیرم کلا برم تو کار سری دوز یا تولیدی

ولی کیفیت اینکار قابل قیاس با لباس هایی که شخصی دوز و با کیفیت کامل اجرا میکردم نیست ولباس های ارزونیه

پدر و مادرم همش میگند برگرد همینجا دوباره مثل قبل کارتو شروع کن، دوست دارم برگردم اما من اومدم تهران که پیشرفت کنم و از نقطه امنم بیرون بیام ناراحتم اینجور شد همش حس میکنم برگشتنم یعنی پسرفت😔

یعنی در مقابل مشکلات جا زدم،

اینکه گفتید چرا دوباره مثل قبل ۸صبح نمیری سر کارت ، باید بگم من محیط کار و زندگیم یکیه جدا نیست شهرستان بودم حدا بود و این خیلی بود اصلا از خونه میزدم بیرون حال و روحیم عوض میشد اینجا یه زمانایی میشه من دوهفته از خونه بیرون نمیام همین حالمو خیلی بدتر کرده هر حا بخام برم اینقدر هزینها زیاد ترجیح میدم جایی نرم

اما شهرستان بودم هزینه ها کمتر بود و ماشین مادرم دست من بود همه چی راحتتر بود

نمیدونم تصمیم گرقتم یکم دیگه تلاش کنم برم از کار کردن برای دیگران شروع کنم ببینم چی میشه