گفتگو با دوستان 36 | تمرکز تقسیم نشده

سلام به دوست عزیزم غزل جان

اول بگم غزل جان خوشحال میشوم جواب کامنتم بدی تو کامنت قبلی براتون نوشتم و منتظر جواب بودم و جوابی دریافت نکردم اینکه در مورد آدمها گفتید مثل ما هستند خیلی خوب نوشتید چون من هم اول که آدمی را می بینم خیلی بزرگ می کنم و بعدش که برخورد می کنم میبینم خودم چقدر صفات خوبی دارم که نمی بینم یعنی در برخورد با آدمها آن ارزش هام میفهم در مورد خواسته که گفتید رها باشی. من تو این پنچ سال که تو این مسیر هستم خیلی این کار کردم ولی آدم خسته میشه روزمرگی آدم خسته می کنه انسان دوست داره پیشرفت کنه من هر روز سرکار میروم جایی که با من هماهنگ نیست یعنی من آنجا دوستی ندارم که هم صحبت بشم یعنی خیلی کم میتونم هم صحبت بشم خوب طبق قوانین حرف نمی زنند عمل نمی کنند چقدر می توانم گوشهام بگیرم در واقع من این پنج سال این کار کردم و همین باعث شده خدا را شکر باز هم شرایط کاربم بهتر باشه ولی آدم یک جایی خسته میشه از روزمرگی چطوری میتونه بیخیال خواسته بشه ما زنده هستیم به خواسته برسیم من خودم برای ازدواج هر کاری بگی کردم بزرگترین

کار تغییر شخصیت من هست ولی هیچ نشانه ای ندیدم بعضی وقتها فکر میکنم چرا این خواسته اتفاق نمی افته مگر من باید چه کار می کردم که نکردم چه ترمزی هست و رها می کنم ولی فهمیدم برای اینکه ذهن به حاشیه نره باید خواسته داشته باشی هر چند من خیلی سعی میکنم در لحظه زندگی کنم ولذت ببرم راستش بخواهی الان کم آوردم از خداوند هدایت می خواهم کمکم کنه آگاهم کنه وقتی آدم ناامید میشه دیگه اون اتصال هم برقرار نمیشه چون من خیلی خیلی به خداوند وصل میشدم بعضی اوقات من فکر می کنم هنوز شخصیتم یک جاهایی خیلی خوب درست نشده آن هم فکر کنم من ارزش های خودم خیلی خوب نمی‌بینم چون نیاز به توجه دارم به خاطر همین این اتفاق نمی افته که من باز هم ارتباطم با خداوند بیشتر کنم ولی خوب من که کامل نیستم انسان هستم اگر بخواهم کامل بشوم ازدواج کنم که نمیشه راستش دیگه اون شوق هم ندارم خیلی کم شده یک موردی که شما چون سرکار نمی ری و زمان طولانی با افراد نیستی خیلی خوب هست کنترل ورودی راحتتر هست البته فکر می کنم شما سرکار نمی روید از صحبتاتون متوجه شدم دوست داشتم بنویسم خوشحال میشم جواب شما را ببینم از کامنتات لذت می برم و خیلی چیزها یاد می گیرم دوست خوبم سپاسگزارم