گفتگو با دوستان 36 | تمرکز تقسیم نشده

سلام حسین عزیز چه قدر خوشحال وسپاسگزارم که کامنت شما رو خوندم، اومده بودم کامنت نسرین جون رو بخونم یه هو اسم شما اون بالا چشمک زد و گفتم وای کامنت های آقای رجب پور خیلی لذت بخشه و واقعا من از خوندن بعضی از کامنتها لذت میبرم وقتی که داشتم کامنت شمارو میخوندم گفتم وای خدای من عجب اتصالی داشته‌ قشنگ معلوم بود اومده وشما نوشتید، اصلا جنس حرفاتون کاملا مثل استاد بود و من اصلا سیر نمیشدم از خوندن کامنتتون، حتی یه جا دیگه موبایلم رو گذاشتم کنار و پاشدم و راه رفتم، اونقدر که برام سنگین بود و یه عالمه دوره و یادآوری قوانین جهان هستی بود برام که همشون اصل هستن و باید دونه به دونه اجرا بشن تمرین بشن واقعا به قول شما باید از ریشه از بنیان از درون تغییر بدیم این علف های هرز رو، اونجاییکه گفتی میایین و یه کامنت خوب مینویسیم و دوباره برمیگردیم پی کارمون و هی عقب وجلو میشیم،انگار دقیقا برای من بود ،منم دیگه به خودم تعهد دادم خیلی متمرکزتر ،خیلی مستمرتر و جدی تر این راه الهی وتوحیدی رو ادامه بدم

ممنون مثل همیشه یه عالمه آگاهی یه عالمه درس و تکرار

راستی داشتم تو جواب کامنت دوستان میخوندم که دودل بودید برای نوشتن کامنتتون و چه قدر عالی که جامه عمل دادید و به حرف و نجواهای ذهنیتون گوش نکردید و این شد ثمره و نتیجه عمل به یه الهام و حس درونی که این انرژی الهی رو اینجا ثبت کنید و اثرش صدها برابر به خودتون برمیگرده ممنون دوست عزیز وبزرگوار