گفتگو با دوستان 37 | «توحید»، اساس خوشبختی

سلام خدمت استاد عزیزم و خانم شایسته دوست داشتنی و همه دوستان عزیز

اول یه تشکر از استاد عزیزم کنم بابت این کلاب هوس و بعد از دوستان عزیز که با گفتن و نوشتن نتایجشون خواسته های ما را بزرگ‌تر می کنن. فایل گفتگو با دوستان قسمت 38 برا نشانه من اومده بود و وقتی گوش کردم و کامنت بچه ها را خوندم یکی از دوستان به قسمت 37 اشاره کرده بود و صحبت های رزا عزیز.

فورا رفتم و اون جلسه را گوش کردم و صحبت های رزا عزیزم گوش کردم به پهنای صورت اشک ریختم چون خودم هم امریکا هستم و می دونم توی غربت که ادم خانواده نداره چقد توکل کردن خودشو نشون میده و ایمان خیلی قوی می خواد.

جالبه من این فایل قبلن شاید سال پیش گوش کرده بودم و یه سری صحبت های رزا یادم بود ولی اصل مطلب یادم نبود که گفت سرکارش بش کاری نمی سپردن و اون می گفته رییس شرکت کیه خدایا من می خوام

بزارین تجربه خودمو در این مورد بگم:

من دانشجو دکترا مخابرات هستم و در تابستان گذشته در یکی از شرکت های بزرگ امریکا کاراموزی رفتم و کلن مدل امریکا اینجوریه که هر جا کاراموزی میری همونجا کار فول تایم بت پیشنهاد میدن. اما داستان من: روز اول که رفتم شرکت سوپروایزرم نبود و یه آقایی امریکایی که از گروه و تیم مخابرات اون شرکت بود اومد پیشمون ( من و به کاراموز دیگه که اون دانشجوی لیسانس بود) خودشو معرفی کرد و گفت ما رسم داریم روز اول نفر جدید به تیممون میاد برا ناهار دعوت می کنیم و چون رییس نیست به من گفته که امروز با هم بریم ناهار. ( چنین رسمایی ایران نداشتیم ) رفتیم رستوران و داخل راه اون اقا برگشت گفت اصن احساس غریبی نکنی ما ها همه اینجا از جاهای مختلف امریکا هستیم و حسابی هوامو داشت. از اینجا جالب میشه که وقتی رفتیم داخل رستوران پرسید فرانک اهل ایران هستی گفتم بله گفت منم فارسی بلدم من چشام گرد شد گفتم از کجا، داستانشو برام گفت و … کلی با هم حرف زدیم و خندیدیم و بقیه هم که متوجه نمی شدن ما چی میگیم. من عصر رفتم خونه به همسر گفتم می دونی چی شده و داستان گفتم اونم گفت وای حواست باشه این جز گروه های …. هستن و من از اون موقع از این اقا ترسیدم، کار به جایی رسید که خودش هم متوجه شده بود اصن دیگه بام فارسی حرف نمی زد و من از این اقا برا خودم بت ساخته بودم و کم کم پروژه هایی که من متخصص اون بودم بم نمی دادن و میدادن به اون دانشجوی لیسانس که اصن هیچی سر در نمی آورد ازش.

همش می نالیدم که چرا این ‌پروژه ها به من نمیدن من خیلی عالی هستم تو این زمینه و …

در آخر کار با اینکه منتورم خیلی خیلی ازم راضی بود به من پیشنهاد فول تایم ندادن جون من این اقا را می گفتم نمیذاره من داخل شرکت کار کنم.

تفاوت من و رزا عزیزم این بود که من شرک ورزیدم ولی رزا ایمانشو نشون داد و می کفت خدایا خودت جور کن. تبریک بت می گم رزا جان که اینقد تو اون شرایط ایمان داشتی.

امیدوارم همتون در هر جای دنیا که هستین سلامت و شاد و ثروتمند باشین. بتونیم ایمانم و توکلمون را روز به روز در عمل بیشتر کنیم.

( راستی استاد فایلتون که دیدم گفتم افرین به استاد که چه رژیمی گرفتن که اینقد خوش تیپ شدن، با دیدن فایل های قدیمتون هزاران بار تحسینتون می کنم، عاشقتونم)

دوستتون دارم

(بماند به یادگار 29 نوامبر 2023)