گفتگو با دوستان 37 | «توحید»، اساس خوشبختی

سلام دوست عزیز

چقدر زیبا حال و هوای ما را به تصویر کشیدید.

نمیدونم چی شد همین که صدای روزا را شنیدم اشکهایم سرازیر شد و در آخر به هق هق تبدیل شد.

این اشک چیست خدایا؟ اشک شوق وصال

الانم با خواندن مطالب شما دوست عزیز هم اشک هایم مثل باران در حال ریزش است.

دلم میخواهد فریاد بزنم و بگم بیایید ببینید این بنده چگونه خدایش را خواند و خدایش اجابت کرد.

اشک امانم نمیدهد.

یادم افتاد به حرف های استاد که می‌گفت لطیف شده بودم فقط اشک از چشمانم سرازیر میشد

چند بار فایل را گوش کردم

خدایا بخاطر این حال خوش سپاسگزارم

استاد عزیز و مریم مهربان ام ممنون از شما

ممنون از حضور پر از نور الهی

ممنون که ما را با این مسیر سبز و زیبا آشنا کردی

مسیری که هم دنیا را داریم و عقبی را

من آدم مذهبی بودم ولی از اینکه شنیده بودم هر که در این بزم مقرب تر است جام بلا بیشترش میدهند! دوست داشتم مسیر دیگه ای برگزینم ولی از آتش جهنم هم میترسیدم

ولی الان دیگه مرگ مثل یک مهمانی لاکچری دلچسب شده و نگران نیستم

استاد خدا شما را برامون نگه داره با آگاهی های روز افزون

الهی آمین