گفتگو با دوستان 37 | «توحید»، اساس خوشبختی

سلام و درود فراوان بر همه ی دوستانی که در این مدار و در این سایت حضور دارند. امروز روز 116 از دوره روزشمار تحول زندگی من است و واقعا چیدمان این فایل ها و این نظم فوق العاده است و کار ذهن نیست و 100 درصد مطمعن هستم خانم شایسته عزیز با توجه به هدایت های درونی خودشون چیدمان این دوره را انجام داده است که به این شکل جادویی است و مانند یک پازل کنار هم قرار میگیرد. همچنین سپاسگزارم از استاد نازنینم بابت اینکه به ندای درون خودشون گوش دادند و این فایل ها رو یکی پس از دیگری ضبظ کردند و باعث شدند تبدیل به یکی از دستان عالی خداوند بشوند که با فایل های خود چراغ درونی ما را روشن کنند تا بیدار شویم و حرکت کنیم. من حقیقتا همین دو روز پیش بود که با خودم گفتم استاد همیشه میگه که برای نتیجه بهتر عزت نفس خیلی مهم است و با ذهن منطقی خود اقدام به خرید دوره کردم و دیروز هم یکسری اتفاقات به ظاهر ناجالب افتاد که الان میفهمم خیر بوده داخلش. و هر سری این مدل اتفاقات میوفتد بیشتر ریشه این باور که الخیر فی ما والقعه را در ذهن خودم میدوانم. خیریتش اینجا است که امروز به این فایل رسیدم و دیروز هم فایل 115 را گوش دادم که در رابطه با خودباوری و مسیری که دوست داریم برویم تا به ثروت برسیم و چگونه مولد ثروت باشیم بود. اول از همه چقدر لذت بردم از مسیری که رزای عزیز طی کرد و تکامل خود را قدم به قدم سانت به سانت طی کرد و هیچ وقت فراموش نکرد که اصل چیست و چه کنترل ذهن عالی ای واقعا امیدوارم به همه ی خواسته هایت برسی و با تمام وجود لذت بردم. من با بازگو شدن این جمله استاد ((من نمیدانم، تو به من بگو خدا)) توسط رزا ی عزیز به یک جرقه درون قلبم رسیدم که آقا تو اصلا گذاشتی خدا هدایتت کنه برای خرید دوره؟ مگه همیشه بهترین نتیجه رو هدایت خدا نمیده پس چرا با ذهن منطقی دوره خریدی؟ چند بار تاحالا با ذهن منطقی تصمیم گرفتی و متوجه شدی اون کار قلب و ندای خداوند که منطقی هم نبود نتیجه بهتری داد؟ سریعا فایل تموم شد گفتم عذرمیخوام باید نتیجه میگرفتم و به خداوند گفتم عزیزدل من نمیدونم واقعا چیکار کنم تو میدانی خواسته هایم چیست دقیق میدانی هدایتم کن. بعد حس کردم باید کامنت هارو بخونم رفتم و اولین کامنت را خوندم که جناب مسعود محمدی نوشته اند. داخل کامنت از دوره دوازده قدم اسم برده بودند و حتی نوشته بودند ابتدا فایل های قبل دوره را باید میدیدم گفتم اجازه بده همین کار را بکنم. استاد همیشه میگه زبان نشانه ها برای هر فرد منحصر به فرد خودش است. برای من 90 درصد اوقات با اعداد رند است. ممکن است پلاک ماشینی رند باشد یا ساعت یا هزار جور دیگه ولی خداوند بهم نشون میدهد. ناخوداگاه بعد از این صحبت ها درون خودم چشمم به ساعت افتاد و به به ساعت 07:07 صبح بود و دیگه چجوری خداوند به من بگه واضح تر از این. فقط باید بخوای انجام بدی خداوند یک جوری بهت میفهمونه چجوری که هیچ کس دیگری نمیتواند. پس بدون درنگی دوره عزت نفس را ریختم داخل هارد و دوره دوازده قدم ، قدم اول را خریداری کردم و هنوز هم دانلود نکردم خواستم اول کامنت بنویسم و سپس دانلود کنم و امید به خدا از این دوره زیبا استفاده کنم. و در کلام اخر من از زمانی وارد سایت شدم که 16 سالم بود تقریبا 5 سال قبل و ان موقع شروع دوره سفرنامه بود و میدانم که این دوره همزمان با دوازده قدم بوده. خانم شایسته عزیز من نمیدونید چقدر این سفرنامه که شما ضبط کردید تاثیر مثبت گذاشت داخل زندگیم من بالای 8 دور کامل این دوره را دیدم و الان هم در دور 9 ام هستم هر سری با هر جلسه نکات زیبا یاد میگیرم، باور کنید اشک از چشمانم ناخوداگاه جاری میشود که حتی دلیلش هم نمیدانم. خیلی سپاس گزارم بابت همتی که به خرج دادید و با این زیبایی این دوره را اماده کردید. من همان سری اول که دیدم تصمیم گرفتم موزیک های استفاده شده را دانلود کنم و فایل هارو از تصویری به صوتی تبدیل میکردم بعد اون بخش موزیک رو کات میکردم (نمیخواستم دانلود کنم که صدا و حال و هوای سفرنامه داخل اهنگ باشه) الان یک پوشه دارم که حدود 90 اهنگ هست که لابه لای اینها صدای زیبای شما استاد عزیز و حال و هوای سفرنامه هست. زمانی که حالم یک مقدار بد میشود کافی است یکی از این اهنگ ها رو گوش کنم و در حین گوش دادن ان ناخوداگاه کل سفرنامه مانند یک فیلم دور تند از جلو چشمام میگذرد و مجدد اشک شوق است که جاری میشود و حالم در عرض 5 دقیقه دگرگون میشود. انقدر سفرنامه تاثیر داشته که بخوام بگم 1000خط کامنت میشود. من حتی یک دفتر خریداری کردم و در دور 4 بود که اقدام به نوشتن زیبایی ها کردم هر چه باشد از درختان صورتی رنگ زیبای قسمت 4 تاااااااااااااا چمن کاری ها و تابلو زیبای فلوریدا که تو راه برگشت به پارادایس در قسمت 88 بود تا رودخانه زیبای بغل برجتون داخل تمپا قسمت 1. الان حجم این دفاتر انقدر زیاد هست که میتونم بگم دفاتر سفرنامم حجمشون اندازه یک کشو بزرگ شده. امیدوارم روزی برسد که مهاجرت کرده باشم و با گل و کوله باری از نتایج و حال خوب خدمت شما و استاد عزیز برسم. به امید دیدار در آن روز