گفتگو با دوستان 37 | «توحید»، اساس خوشبختی

بسم الله الرحمن الرحیم

چند روز پیش سرکار بودم و در حین انجام کار خودم داشتم به فایل های صوتی رایگان استاد طبق معمول گوش میدادم.

من این فایل رو بارها و بارها گوش کرده بودم اما گوش کردن اون روز متفاوت بود، انگار اونروز به فرکانسی رسیده بودم که درکش کنم این فایل رو وصحبت هاش رو. مخصوصا داستان رزا رو.

با اون صدای زیباش، لحن زیباش، روح پاک و روحیه ی شادش وقتی صحبت میکرد انگار که داشت با روح من حرف میزد، حرفاش و کلماتش تک به تک به دلم نشست و روحم با کمال میل قبولشون میکرد. کار به جایی رسید که که رزا میخواست به خاطر اینکه خوابگاهش رو از دست نده اولین شغل تمام وقتش رو رد کنه و بمونه توی خوابگاه.

اون لحظه ای که تلفن رو دستش گرفت، با خودش گفت خدایا تو یه بار این کار رو انجام دادی، دوباره هم میتونی انجام بدی، برای من انجامش میدی.

این رو که گفت یه بغض ناخواسته ت گلوم ترکید، سرکارو دور از چشم بقیه بی سرو صدا خودم رو سبک کردم و همزمان به صدای زییبای رزا گوش میکردم.

به محض اینکه اومدم شماره رو بگیرم اون خانمی که مسئول پذیرش خوابگاه بود اومد گفت رزا من با مالک اینجا صحبت کردم تو میتونی یه ماه دیگه بمونی ولی بعد از یه ماه باید بری.

جواب داد. به همین سرعت توکل جواب. استاد همیشه میگه خداوند سریع الپاسخ است. اینکه فقطو فقط بااااید خدا توی قلب و روح و تک تک باورهات نشسته باشه تا بتونی زندگی بهشتی و با کیفیتی رو تجربه کنی، به خداوندی خدا قسم نه هیچچ چیز و نه هیچچ کس نمیتونه جای توحید رو بگیره. انگار اون لحظه خدا بهم گفت:

ببین محسن، ببین، جواب سوالت اینه، قطعه گمشده ی پازلت توحیده. حالا فهمیدی؟ یا بازم دوست داری به روش خودت ادامه بدی و انتظار داری اوضاع تغییر کنه. توحید کارت رو درست میکنه والسلام.

خودم هم هر روز و چندین و چند بار به وضوح این موضوع رو تجربه میکنم، ولی بازم ذهن نجواگر و فراموش کارم دوست داره بره سر خونه اولش و فراموش کنه و منم دوباره بهش یاد آوری کنم.

راستش من چند وقتی هست که کجدار و مریز توی یکی از اتفاق هایی که خودم مثل روز برام روشنه برای خودم درستش کردم دارم دست و پنجه نرم میکنم، در طول روز چند لحظه ای حالم برمیگرده ولی سعی میکنم خوبش کنم، خلاصه اینکه تمام سعی و تلاشم رو با توکل بر خدا و توجه به نعمت های بیشمارش دارم انجام میدم.

امشب هم که یکم از این بابت اذیت بودم گفتم بزار یه نشونه از خدا بگیرم تا بلکه یکم آروم بشم، کلیک کردم روی قسمت “مرا به سمت نشانه ام هدایت کن” که دوباره و چندباره این فایل اومد. کامنتش رو کامل خوندم و یادم اومد درمورد توحیده. همون لحظه یه کتاب زبان (که الان کنارمه) تو دستم بود و صفحش باز بود، کتاب رو نگاه کردم دیدم داخلش نوشته:

Be Patient- صبور باش

این کلمه رو که دیدم، گفتم خدایا من نوکرتم، من چقدر دیگه نباید بفهمم که تو اینقددر واضح و روشن داری باهام حرف میزنی و من دوباره شرک وجودم رو گرفته.

بله بنده عزیز من: توحید داشته باش، صبر داشته باش، همه چیز آروم آروم درست میشه. تمام

نتونستم جلوی خودم رو بگیرم و دوباره در برابر عظمت وجود خداوند و غربت نبودش توی وجودم بغض کردم و این دفعه از توی خونه با چشمانی خیس این کامنت رو نوشتم که همین جا جلوی همه بهت قول بدم که چشششم عززیز دلم. چشم

قول مردونه میدم که فقط خودت، و خودتی که همه چیز رو درست میکنی آروم آروم. خداوندی که این همه نعمت رو به ن داده راحت و آسوده، دست هاش رو هر روز میاره توی زندگیم تا کارهام رو انجام بدن، این یکی رو هم خیلی خشگل و ناااز برام انجام میده، نوکرشم هستم.

راه در جهان یکی است و آن راه توحید خداوند است.

خدایا شکرت برای وجود استاد عزیزم که مسیرش مسیر توحیده و به خاطر همین هم همه نشونه هاش صد در صد درستن.

خدای عزیزم شکرت برای وجودت و هر لحه فریادزدن خودت که مسیری راست تر و درست تر از مسیر خودت وجود نداره.

خدایا شکرت برای این جهان منظم و عادل که هر لحظه داری من رو به مسیر هدایت و درستی هدایت میکنی

خدایا شکرت برای جهانی که بر پایه توحیده، ذره ذره عالمش توحیدیه و غیر توحیدی توش دووم نمیاره.

خدایا شکرت برای اینکه هر لحظه در قلب و روح و نفسم حضور داری و من رو هدایت میکنی.

خدایا شکرت.

برم سراغ تماشا و یادگرفتن درس های جدید از این فایل.

این کامنت با عشقی سرشار و دلی آرام از یادخدا نوشته شد.

در هر دودنیا شاد، سالم و ثروتمند باشید.