گفتگو با دوستان 37 | «توحید»، اساس خوشبختی

سلام استاد عباسمنش عزیز

چقدر زیبا و تآثیر گذار بود این فایل ، هر چند قبلا گوش داده بودم خدارو هزاران مرتبه شکر بابت حسی که اینبار گرفتم از تجربیات دوستان و امیدوارم که همیشه توکلم به خدا باشه و قدمهام رو تمام قدمهام رو با خدا بردارم .

رزای عزیز در قسمتی از صحبتهای نابشون گفتن که چون کار تمام وقت پیدا کردن باید از خوابگاه بیرون میرفتن و ایشون باز توکل کردن به خدا و میخواستن کارو رد کنن که بتونن خوابگاه بمونن و خدارو شکر همون لحظه محل اقامتشون هم درست شد به لطف خدا، اگر رزای عزیز تصمیم میگرفتن که برن سر کار و خوابگاه رو همون اول ول میکردن یقینا خدا از راه دیگه ای راه رو براشون باز میکرد برای خونه با ایمان و توکلی که ایشون نشون دادند . یادم بمونه کافیه در هر کاری توکل داشته باشم به خدای بزرگ ، توکل واقعی و همیشه کنارم حسش کنم خدا که هست همیشه ، من یادم نره که از کجا اومدم و هر چی که دارم از اوست ،فراموش نکنم و منیت نگیرتم ، در هر کاری کافیه بهش توکل کنم تا خودش منو به اون مسیر زیبا برسونه و نگران اینکه حالا کدوم مسیر درسته اینو انتخاب کنم یا اونو نباشم چون اگه ایمانم به او محکم باشه میگه مسیر درسته کدومه و یا اینکه هر مسیری و برام گلستان میکنه ، و اوست والای بزرگ