گفتگو با دوستان 37 | «توحید»، اساس خوشبختی

سلام به استاد عزیزم و خانم شایسته مهربان

قلبم داره منقبض و منبسط میشه این حرفها واقعا عالی و فوق العاده هستن حقیقتش استاد جان من هرجا به دلم یه ذره شک میافته به جایی هدایت میشم که به قول ابراهیم به تطمئن قلبی میرسم واقا خداوند را سپاسگزارم که توان شنیدن ودرک سخنان شما رو دارم از خداوند میخواهم لطف و مرحمت کند در حقم تا در نهایت اخلاص عامل هم باشم استاد من قبلا تو دیدگاه دیگر نوشتم طی مسائلی که برا من پیش اومد از چهار سال پیش و بالاخره 17مهرماه 1401 به معنای واقعی خودم رو تسلیم کردم البته از سر خستگی نه ایمان و ذوق می تونم بگم زندگیم ظاهرا تغییری نکرده ولی درونی منقلب شد به معنای واقعی من به جد شروع کردم رو خودم کار کردن اولش رو جملات تاکیدی و ذهن ناخودآگاه کار کردم،بعد فهمیدم تجسم اصل ولی من گفتم تو تجسم مشکل ندارم نمی تونم دقیق تجسم سازی کنم که یه روز به محض بیدار شدن یعنی چشمم رو باز نکرده بودم بهم القا شد که همه تجسم ها،کلمات تاکیدی و….فقط برا یک چیزه رسیدن به باور و ایمان و من خودم مثالش رو برا خودم زدم گفتم ببین خانم دهقان مثلا اگه تو بگی من تا آخر این ماه 500 هزار تومان در میارم صد در صد در میاری بدون شک چون هزاران بار حتی بیشتر از این برات اتفاق افتاده ولی بیایی بگی من یک میلیارد در میارم اصلش توهم نیست میشه همانطور که برا خیلی ها شاید در کمتر از یک هفته در میاد منتهی برا من تفاوتش در باورم [باور=ایمان]که فقط زبانیه دلی نیست بعد گفتم پس اساس باور که استاد میگه من هزار بار از چند سال پیش این جمله ساده رو شنیده بودمااااا وقتی نچشیده بودم بعد چن ماه دقیقا دو روز پیش دقیقا مثل قبل بمحض بیدار شدن قبل اینکه چشمام باز بشه بهم القا شدکه هدف از ایمان رسیدن به این نقطه است که بفهمی همه چیز خداست و این حقیقت است و….برا همین من دارم رو فایل های توحیدی کار میکنم و دقیقا سوالی که داشتم جواب گرفتم، الهی که هممون عاقبت بخیر دنیا و آخرت بشیم.