گفتگو با دوستان 37 | «توحید»، اساس خوشبختی

« به خدا دل بستم؛ معجزه کرد »

آخ که چقدر کیف داره عشق بازی با خدا.

آخ که چقدر قشنگه انتظار برای رسیدن به خواسته ها وقتی اون بالاسری همه چیز رو میدونه و هر لحظه داره هدایتت میکنه.

آخ که چقدر قشنگه بودن های همیشگیش؛

خدایا!

تو بودی؛ وقتی من هنوز نبودم.

تو شنیدی؛ وقتی من گوش هام رو گرفته بودم تا چیزی نشنوم.

تو دیدی؛ وقتی من عصای کوری گرفته بودم دستم.

تو صدام کردی؛ وقتی من ازت اعراض کرده بودم.

میخوام بگم؛ خدایا.. دمت گرم! مشتی هستی و پر طرفدار :)

امشب ساعت ها با خدای جان و دلم حرف زدم و خندیدم و گریه کردم.. چقدر لذت داره وقتی به هیچکس جز خدا پناه نمیبری.. چقدر قشنگه که هیچکس رو برای خوب شدن انتخاب نمیکنی؛ مستقیم میری پیش خودش.. چقدر کیف داره وقتی خیلیا دنبال حواشی و مقصر دونستن عوامل بیرونی در زندگیشونن، تو داری روی ارتباطت با خداوند کار میکنی..

چقدر قشنگه خدا رو در همه جا دیدن؛ خدا رو در ذره به ذره‌ی قدم ها پیدا کردن؛ ردپاهایی که نشان از بودن های خداوند داره..

چقدر قشنگه تکیه به خدا و استمرار در حال خوب..

چقدر قشنگه هدایت خواستن در تمام مسائل ریز و درشت.. از به موقع رسیدن اتوبوس گرفته تا هوای خوب و اسکار بازیگری و حال خوب و قدم های تکاملی و الهامات ناب..

چقدر قشنگه داشتن خدا در کنار خودت؛ حس کردنش وقتی حتی خودتو حس نمیکنی؛ ولی اونو چرا!

چقدر قشنگه کمک گرفتن ازش توی تمام مراحل زندگی..

چقدر قشنگه بزرگیش و عظمتش و رحمتش..

چقدر قشنگه جهانش و قوانینش و لطفش..

خدایا شکررررررررت :)

شکرت که انقدررررر خوبی..

شکرت که هر دقیقه و ثانیه من رو به زیبایی های بیشتر هدایت می‌کنی..

شکرت که تو طوفان ها همیشه تو ناخدای کشتی مایی..

شکرت که صداهای بی صدامون رو میشنوی..

سکوت های بلندمون رو میشنوی..

قشنگیامونو میبینی و قشنگیاتو میبینیم :)

خدایا!

شکرت که تو خدای منی و من بنده‌ی تو ام!

عاااااشقتم زیادِ زیادِ زیاد :)