گفتگو با دوستان 37 | «توحید»، اساس خوشبختی

سلام رزای عزیزم ، فکر کنم بار سومم هست دارم گوش میدم و هربار گوش میدم با حرفات اشکم در میاد ، من نتایج خیلی دوستان گوش دادم نمیدونم چرا داستان تو انقدر قلب منو میلرزونه . شاید اون تنهایی عمیقی که داری رو من دارم تجربه میکنم . اما تو خیلی توحیدی تر هستی ، واقعا برام یه الگو شدی ، یه الگو ، مطمنم اون جدایی برای شکستن اون وابستگیت بوده ، گفتی من ادم وابسته ایی بودم اما خدا از تو ی دختر شجاع و قوی ساخت ، مطمنم هروز موفق ترم میشی

میخوام مثل تو توحیدی بشم ، توحید واقعی

ی وقتایی فکر میکنم من خدارو بخاطر این دوست دارم که منو بخواسته هام برسونه .

مثل بچه ایی که باباش پول بده دوستش داره نده دور باباش نمیره ، گاهی خجالت میکشم خدارو واقعی نمیپرستم

امروز دوباره خیلی بهم ریختم اما هربار فایل تورو گوش میدم انرژی عجیبی میگیرم .

توحیدت

خوشبینی تو

شکرگذاریت از سیب تو یخچال

طی کردن تکامل

شجاعت

تو بدترین روزها و تنهایی

مگه میشه خدا اینارو ببینه و نتیجه نده ، گاهی میگم واقعا دم خدا گرم که این قوانین چیده ، چون واقعا ناعادلانس یکی مثل رزا اینجور با نفسش بجنگه و یکی دیگه بیافته رو تخت زار بزنه و به موفقیت برسه . خیلی احمقانه و خنده داره اما خود من گاهی دقیقا همین جور احمقانه رفتار میکنم . و تحملم تموم میشه و کم میارم .

اما خدا خوب میکنه که احساساتی نمیشه ، خدا بهترین معلمه

رزای عزیزم از صمیم قلبم بهت افتخار میکنم