گفتگو با دوستان 41 | اراده و مشیت (قوانین) خداوند

سلام

گفتگو با آقای پاکزاد

استاد عباسمنش واقعا تحسین میکنم شمارو بخاطر همچین دوست هایی که دارید و چقدر با محبت و با احترام و با علاقه صحبت میکنید باهم و چقدر آقای پاکزاد فروتنه و اصلا ترسی نداره از اینکه بگه شاگرد شما بوده…آفرین بهش

اولین موضوعی که صحبت شد این بود که ما از دانسته هامون استفاده کنیم و مثل خیلی ها نباشیم که فقط لب و دهنه و فقط بلده خوب حرف بزنه….عمل کنیم به دانسته هامون والبته که اینجوریه که نتیجه میگیریم و اگه فقط حرف بزنیم نتیجه ای نمیگریم…

پس قبل از هرچیزی از فاز اینکه این حرفارو به بقیه بگیم و توضیح بدیم و نصیحت کنیم، ببینیم خودمون چقدر اهل عمل هستیم….

این خیلی مهمه و اصل کاره و همیشه باید به خودمون یادآوری کنیم که ایمانی که عمل نیاورد حرف مفت است و خب اصلا فایده ای نداره برامون..

موضوع بعدی اینه که بحث خواستن خدا چیه و چرا خدا میگه به هرکی بخوایم میدیم و هرکی رو بخوایم میبخشیم و …

موضوع خواستن خداوند در قران دوتا ریشه هست که اولیش مشیت و دومیش اراده هست

مشیت خداوند منظور قوانین و سیستم هایی هست که در جهانه….

یعنی ما باید بدونیم که خدا سیستمه، حداقل باید اینو باور کنیم که مثل سیستم رفتار میکنه و اینجوری نیست برای هرکسی در هر لحظه یک تصمیمی بگیره خدا…

خدا مثل سیستم رفتار میکنه و اگه طبق این سیستم و هماهنگ باهاش باشیم، خب نتیجه مورد نظر رو میگیریم…این همون مشیت خداست که توی قران از خواستن خدا نامبرده شده….باید بدونیم در این موارد خدا برای همه میخواد، اما بستگی داره که تو مسیرش باشیم و طبق اون قوانین عمل کنیم یا نه…

موضوع اراده که میشه همون خواست خدا، در این موارد خدا توضیح داده که برای چه اشخاصی اراده کرده و البته که این اراده ی خدا هم قانون داره و اگه افراد در مسیرهای مشخص برن نتیجه ی دیگه ای میگیرن، یعنی اینجوری نیست که مسیر درست بریم خدا اراده کنه که بدبخت بشیم.

اراده هم زیرمجموعه ی مشیت هست و هرکسی بسته به شخصیتش، نتیجه ی خاصی از خدا میگیره….

اگه ما در قوانین دریافت قرار بگیریم به ما داده میشه طبق قانون…اگه نه که داده نمیشه…

طبق قانون اگه چندتا ماده شیمیایی رو باهم مخلوط کنیم یک نتیجه ی خاص میگیریم، و خب اگه اینکارو نکنیم اون نتیجه بدست نمیاد…این قانونه، ربطی به خواست خدا نداره…مشیت و قانونه و هرکسی در این قوانین قرار بگیره یک نتیجه ی خاص بدست میاره…

حالا تمام کار ما اینه که خودمون رو در مدار درست قرار بدیم و طبق قانون نتیجه دلخواهمون رو بگیریم….تمام کار اینه که طرف خودمون رو درست کنیم، اونموقع میشیم جزو کسایی که خدا براشون خواسته که ثروتمند بشن، خدا براشون خواسته که بخشیده بشن، خدا براشون خوبی خواسته….

همه چی ماییم…

وقتی در مسیر قانون حرکت کنیم، لاجرم نتایج متفاوت و عالی بدست میاریم….

حتی کسایی که در قران گفته شده که نابود شدن و عذاب شدن، دلیلش این بوده که اونا رفتار خاص نادرستی داشتن و سیستم طبق قانونش با اونا به اون شکل برخورد کرد و دلیلش رفتار خودشون بوده…

اصلا اینجوری نیست خدا برای ما تصمیم بگیره و یا چیزی رو بخواد…

خدا هیچ چیزی برای هیچکس نمیخواد….

اگه در مدارش باشیم دریافت میکنیم، اگه نباشیم دریافت نمیکنیم….تموم شد رفت

این اصلا با عدالت خدا در تضاده که فکر کنیم خدا برای بعضیا میخواد و برای بعضی نمیخواد…

خب این همه آدم بدبخت هست، پس یعنی خدا خواسته؟ این کاملا اشتباهه که فکر کنیم خدا خواسته آدما سختی بکشن…

تمام افراد دارن نتایج باورهای خودشون رو میگیرن و خدا هیچ چیزی برای کسی نخواسته….اتفاقا مسیر جهان هستی به سمت نیکی و خوبی و زیباییه، یعنی خدا به صورت پیشفرض برای همه نیکی میخواد، اما خب اگه طرف خودش نخواد و نباشه در مسیرش، به سمت نامناسب هدایت میشه…. یا اگه بخواد به سمت خوبی بره، خدا بارها بهش کمک میکنه…

یعنی خدا کمک کننده و یک ذره بینه برای همه…هر مسیری که ما میریم، کمک میکنه به ما….این همون اختیار ماست…قدرت اختیار همینجاست… ما هرمسیری بخوایم میریم و خداهم بشدت مارو کمک میکنه به همون سمت….یعنی خواست خدا همون خواست ماست…

ما هرچی بخوایم برای خودمون، خدا هم همون رو برای ما میخواد….

اصلا همینکه پیامبرهایی مبعوث شدن، مشخص میکنه که اختیار داریم هممون، پیامبرها میومدن و دعوت میکردن تا انسان ها خودشون انتخاب کنن….این یعنی اختیار کامل

به قول قران که مشیت بر اینه که هرکسی خواست ایمان بیاره هرکسی نخواست ایمان نیاره….این اختیار قانون خداست و خدا همرو کمک میکنه به سمتی که میخوان…

یعنی خیلی خیلی مهمه که ما مطمئن باشیم اگه مسیر درست رو بریم، حتما نتیجه ی درست میگیرم و خدا اصلا مانع نمیشه….به قول قران اگه توبه کنید، حتماااااا خدا میبخشه شمارو….

اصلا شکی نیست توش….اگه ما سمت خودمون رو درست کنیم، همه چی درست میشه….

اگه از پنجره یچیزی بندازیم بیرون، حتما سقوط میکنه و میاد به سمت زمین…قطعا همینطوره، هیچ شکی نیست توش….این قانونه

به همین نسبت که قانون جاذبه اینجوری عمل میکنه، به همین نسبت و با همین قدرت قوانین فرکانس هم عمل میکنن…اصلا امکان نداره ما باورهامون عوض بشه و نتیجه ی خوبی نگیریم….امکان نداره ما باورهای ثروت آفرین داشته باشیم و ثروت نیاد تو زندگیمون….

این اطمینان و این یقین خیلی مهمه…

و اینم باید بدونیم که به ما ربطی نداره بقیه این مسائل رو باور میکنن یا نه…اصلا به ما مربوط نیست که بخوایم بقیه رو بکشونیم به این سمت…

به قول قران که به پیامبراش میگه: وظیفه ی تو ابلاغه….تموم شد رفت…تو بار کسی رو به دوش نمیکشی، کسی هم بار کسی دیگه رو به دوش نمیکشه….

تو مسئول کسی نیستی…. تو وکیل کسی نیستی….

به قول قران هدایت بر عهده ی ماست…

ما نباید کسی رو به این موارد بکشونیم، کسی که با این قوانین آشنا نشده، قطعاااااااااااا در مدارش نیست…و کسی که آشنا شده با این قوانین تو مدارش بوده…

کسی که بخواد هدایت میشه به این سمت و کسی که نخواد نمیشه

به ما مربوط نیست کسی عمل میکنه به این قوانین یا نمیکنه، هرکسی مسئول خودشه و البته ما نمیتونیم تاثیر بزاریم تو زندگی کسی… دلیل اینکه خدا به پیامبر میگه تو کاری به بقیه نداشته باش و تو مسئول نیستی، اینه که نمیتونه تاثیری بزاره تو زندگیشون و نمیتونه مجبورشون کنه ایمان بیارن….

و اصلا نباید دنبال این باشیم این قوانین رو به کسی آموزش و توضیح بدیم، نباید دنبال قانع کردن کسی باشیم، نباید با کسی بحث کنیم

هرکسی نتیجه ی خودش رو میگیره….به قول شما استاد این حرفا برای همه نیست…هرکسی بخواد هدایت میشه به این مسیر، مثل من که هدایت شدم به این مسیر و به شیوه های اعجاب انگیز خدا منو هدایت کرد و الان دارم این مسیر رو میرم..

و اینکه حضرت موسی تمام معجزات رو آورد اما افراد هیچ تغییری نکردن، و هیچ تاثیری نداشت روشون مشخص میشه که ما “عاجز” هستیم از تغییر دیگران

استاد همین موضوع که باور کنیم ما نمیتونیم کسی رو هدایت کنیم و نمیتونیم تاثیری تو زندگی بقیه داشته باشیم، انقدرررررررر آرامش میده به آدم، انقدر سبک میکنه آدم رو…انقدر عذاب وجدان رو از آدم میگیره که حد نداره….

چون وقتی فکر کنیم ما مسئول کسی هستیم و میتونیم افراد رو نجات بدیم یا تغییرشون بدیم، احساس گناه میاد سمتمون که چرا به فلانی توضیح ندادم، کاش بهتر توضیح میدادم، کاش بهتر میگفتم، کاش بیشتر وقت میزاشتم و…

اصلا یکی از دلایل عذاب وجدان اینه که ما فکر میکنیم میتونیم بقیه رو تغییر بدیم….چه مثبت چه منفی…

وقتی به این درک و این عجز برسیم که هیچگونه تغییری نمیتونیم ایجاد کنیم در بقیه، این یک آرامش عجیبی میاره برامون و یک سبک بالی میاره….

تو زندگی هامونم باید ببینیم چون حتما نمونش هست…خیلی وقتا بوده خواستیم عوض کنیم کسی رو، دیدیم نشده….و خیلی وقتا بوده که طرف موفق شده و خیلی ها نخواستن، اما اون موفق شده….

ما عاجزیم از تغییر و تاثیر در زندگی بقیه….هرکسی خواهان تغییر باشه، خداوند، رب جهانیان، با بینهایت دست هایی که داره، اون رو هدایت میکنه به مسیر درست و به مسیر تغییر….

هرکسی که خواهانش نباشه،کل دنیا هم بخواد نمیتونه تغییرش بده….

و ما فقط میتونیم خودمون رو تغییر بدیم و وقتی خودمون در عمل تغییر کنیم افراد مناسب میان تو زندگی ما و بیشتر کمک میشه به ما که تغییرات داشته باشیم و موفق بشیم….

و زندگی لذت بخشه برامون….

پس بدونیم که آقا نمیتونیم کسی رو تغییر بدیم،

پیامبر خدا حضرت موسی، حضرت نوح، حضرت محمد، حضرت مسیح، با تماااااااااام معجزاتشون، نتوووونستن افراد رو با ایمان کنن….ما بتونیم؟

اونا با معجزات عینی، نتونستن… و نشد…

فکر کن جلوی چشمت یکی بره تو آتیش و هیچیش نشه….یکی جلوی چشمت عصای چوبی رو کنه اژدها….یکی جلوی چشمت مرده رو زنده کنه….کسی که نخواد ایمان بیاره، با اینچیزا هم نمیاره….کسی که بخواد ایمان بیاره، با خیییییلی ساده تر از این حرفا ایمان میاره….

و چقدررر باید من روی خودم کار کنم و چقدرررر هنوز توی ذهنم فکر میکنم میتونم بقیه رو تغییر بدم….بااااااااید کار کنم روی خودم….خیلی بهتر شدم اما خییییلی جا داره….باید به یقین و به عجز برسه….که نمیتونیم کسی رو تغییر بدم…

استاد عالی بود…

خدایاشکرت