گفتگو با دوستان 41 | اراده و مشیت (قوانین) خداوند

سلام دوست توحیدی من

ممنون که تجربه قشنگتون رو نوشتی و باعث شدی من به رفتارهای خودم فکر کنم .

و بیشتر این حرفارو به خودم میگم

منم بارها تو این باتلاق افتادم و رنج کشیدم . و مثال های زیادی دارم از رفتارهای اشتباهم. به طور مثال خانواده ای بود که که بسیار فقیر بودن و ومادری پیرداشتن و منم برای کمک دست بچه شون رو گرفتم و کمکش کردم اوایل خیلی خوشحال بون و بعد تغییر جهت دادن که بچه مون از ما دوره و طاقت دوری نداریم و یه بلبشویی به پا کردن .

یا اومدم به خانوادم بگم این مسیر درسته و توضیح میدادم و خودم از مسیر دور شدم و نشتی انرژی پیدا کردم و انرژی میکشید و حالم بد میشدم.

میدونی دوست عزیز از اونجایی که ما میخوایم برای بقیه خدایی کنیم و دلسوزی بیجا برای بقیه و حتا خانواده خودمون داریم و همچنین خلا احساس ارزشمندی خودمون رو توی کمک به بقیه میدونیم و حتا میخوایم بقیه رو به دلخواه خودمون شکل بدیم و بقبه مثل ما فکر کنن و اگه فکر نکنن ناراحت میشیم و به علاوه مثل خودم بی نهایت ترس داریم و حرکت نمیکنیم.خب بایدم این رنج رو بکشیم چون به خودمون ظلم میکنیم

من بارها به خودم میگم که تهش مگه و ترس از مرگ بدتره چون مرگ یک باره ولی ترس مرگ هر روزس. پس واسه خودت زندگی کن و حرکت کن یه چیزی میشه بلاخره.

ما وابستگی داریم به جیب همسر . به عشق بچه مون . به نیاز به دوست داشته شدن . به خونه و شهرمون . به حرف مردم و همه اینا باعث میشه نتونیم زندگی دلخواه رو تجربه کنیم و درگیر فرعیات میشیم و نعمت خدا رو که خودمون هستیم هدر میدیم .

هرکس جایی که هست رو رقم زده . استاد میگه بقیه میومدن پیشم و بهشون تا صبح صحبت میکردم اما چی شد زندگیشون تغییر کرده . دوست عزیز خیلی ها از جمله خودم باید یه تضادهایی رو ببینیم که حرکت کنیم و این خوبه . و بعضیه باید سختی بکشن تا حرکتی بکن و ما نباید ناراحت بشیم شاید همین یه تضاد شخصیتص رو درست کنه

و در اخر کی از ما مهم تر ؟ کی از ما برای خودمون عزیزتر ؟به فکر خودمون باشیم. ما نیومدیم بچه داری و همسرداری کنیم و بقیه رو راضی کنیم . اره خودپسند باشیم خیلی هم خوبه.

دوست عزیز خوشحال باش این تضاد براتون هدیه است

در پناه رب العالمین باشید