گفتگو با دوستان 45 | رابطه "تمرکز" و "عشق و علاقه"

سلام استادعزیزم مریم مهربان و دوستان خوبم

استادعزیزم خیلی خیلی خوشحال شدم از گفتگوی امروز شما بادوستان چون یک نکته خیلی مهم و ظریفی درش بود

اونجایی که شما و دوستان گفتیداگر اخلاق شما تغییر کرده باشد کما اینکه خیلی آرام این اتفاق بیافتد به معنی این است که در مسیر درست هستید.

من انسان نسبتاناارامی بودم وخیلی زود عصبانی میشدم و خیلی زود آروم میشدم.از روزی که باشما آشنا شدم و دارم روی خودم کار میکنم و تمریناتم رو منظم انجام میدم انقدر آروم شدم که خودم از شخصیت جدیدم هیجان زده میشم و خنده ام میگیره.من خیلی مثل شمادوست داشتم توی حلقه دوستانم باشم و از تفریحات خیلی لذت میبردم همیشه غرمیزدم توخونه که حوصلم سررفته و چرا با دوستام برنامه میریزم برا تفریح و گشت و گذار جور نمیشه بتونیم بریم؟برام سوال بود چرا بعد اینکه از تفریحات بادوستام برمیگردم در صورتی که خیلی بهم خوش گذشته ولی پام به خونه میرسید دوباره کلافه و دلتنگ میشدم.

الان به جایی رسیدم که بهم میگن چقدر صبور و آرومی چقد به آدم آرامش میدی.چقدر کسی اذیتت میکنه صبوری میکنی و چیزی بهش نمیگی.میدونم که متوجه میشید استاد ودرکم میکنید اینهارو که میشنوم خودم خنده ام میگیره چون اصلااااااااااااااهیچوقت تورویاهامم نمیدیدم اینجوری بشم.الان به مرحله ای که رسیدم باالتماس از خونه میبرنم بیرون مدام دارم توخونه از تنهاییم لذت میبرم با خدا صحبت میکنم باخودم شادم تمریناتمو انجام میدم فایلای صوتی و تصویری میشنوم و میبینم و لذت میبرم و به هیچ وجه حوصلم از تنهایی و تو خونه موندن سر نمیره باورتون نمیشه دلم واسه هیچکسم تنگ نمیشه حتی.نسبت بهبقیه مهربون ترشدم رذایل اخلاقیم کمتر شده دیدم به جهان و مردم خیلی خیلی مثبت شده با خلق الله به پذیرش رسیدم.احساس پری وپختگی عمیقی میکنم.خیلی خیلی شاد و خوشحالم حس دلپذیری دارم.

از این شرایط خیلی راضیم احساس میکنم رشد کردم بزرگ شدم.ممنونم از خدای بزرگم شما استاد گرانقدرم.دوستتون دارم خیلییییی زیاد