گفتگو با دوستان 46 | "بهبودگرایی" به جای کمالگرایی

سلام

یکی از بزرگترین چیزهایی که من دیدم این است که صبور باشیم و صبر کنیم و عجله نداشته باشیم.

جهان ما و از جمله خود ما بسیار هوشمند هستیم جهان ما و جهان درونی ما بسیار آگاهانه عمل میکند و از هر چیزی بازخوردی را به ما نشان میدهد اگر سالم نیستیم سریع باید برای آن کاری کنیم این یعنی زنگ هشدار

وقتی ذهن و روح ما به هم نزدیک باشد سلامتی وجود دارد وقتی فاصله می افتد و جسم دچار مشکل میشود یعنی ما داریم خلاف روح خود عمل می کنیم و بدن هم واکنش نشان میدهد.

وقتی کارها داره خوب جلو می ره و راحت می ره جلو یعنی ادامه بده کارت درست است مثل دوستمون که گفتند.

احساس خوب = اتفاقات خوب احساس خوبی درونی که از پاکی و طهارت روح می آید. احساس خوب درونی مثل عزت نفس مثل خوبی دیدن مواردی که برایم هست و تمرکز کردن.

شک و تردید داشتن از ناحیه ذهن است ولی اگر داریم طبق قوانین عمل میکنیم و می دانم درست است قدمها را برمیداریم و اینطوری خدا هم نشانه هایش را برای ما می فرستد یعنی هست ولی ما درکش می کنیم که این قدم به قدم است.

اگر با آنچه که داری کار را شروع کنی، این خیلی کمک میکند که به مرحله بعد برویم و دچار شک و تردید نمی شویم یعنی چیزی نداریم که از دست بدهیم که بخواهد ما را به هم بریزید از اینکه هست کار را شروع کنیم آن هم به صورت عملی و باورهای خوبی که داریم.

قدم اول را بر میداریم قدمهای بعدی به ما گفته میشود قدم به قدم حرکت میکنیم و شجاعانه قدم اول را بر میداریم.

از نظر من همه چیزعمل عمل عمل است، عملگرا باشیم باورهای خوب را هم که یاد گرفتیم شروع کنی و بعد یکسره روی باورهای خود هم کار میکنیم.

ولی تا وقتی عمل نکنیم باورها هم به ۱۰۰ برسند فایده ندارد.

Just do it now