گفتگو با دوستان 46 | "بهبودگرایی" به جای کمالگرایی

به نام خدای مهربان

سلام به استاد عزیز,بانو شایسته ی گرامی و دوستان هم فرکانسم

*اثر افکار روی جسم:این موضوع ,برای من همیشه شبیه آلارم عمل میکند و هر زمان که دچار بیماری یا دردی در بدنم میشوم ریشه اش را در فکر کردن به موضوعی ناراحت کننده یا عصبانیت,ترس و استرس می یابم.

در این مورد ,چندین سال پیش کتابی به نام شفای زندگی از خانم لوییزهی مطالعه کردم که لیست کاملی از بیماری ها در این کتاب درج شده و علت تک تک این بیماری ها را کژکاری های ذهنی و روحی میداند و عنوان میکند که هر نوع احساس بد,روی کدام قسمت از جسم تاثیر منفی میگذارد.

در پی سخنان استاد گرامی و دوست عزیزی که تجربه شون رو به اشتراک گذاشتند,این موضوع کاملا برای من,البته از زمانی که روی خودم کار میکنم واضح شده و از بیماری ها یا دردی که به سراغم می آید به عنوان نشانگر فرکانس و احساساتم استفاده میکنم.

*موضوع دوم:احساس خوب,احساس خوبی که بواسطه ی تغییر نگرش ایجاد میشود باعث رخ دادن اتفاقات به شکلی مثبت میشود.در واقع وقتی به جنبه ای از اتفاقات که به ما احساس خوب میبخشد نگاه میکنیم, به جهان,اعلام میکنیم ما ازین جنس احساسات خوب میخواهیم و طبق قانون توجه,هر موضوعی مشابه خودش را جذب میکند.و جهان هم ما را در مسیر اتفاقاتی قرار میدهد که احساس خوب به ما ببخشند.

*عملگرایی:اگر به ایده ای هدایت میشویم,باید بدون تاخیر و به تعویق انداختن تا زمان مهیا شدن شرایط آرمانی,به آن ,جامه ی عمل پوشانده و قدم اول را برداریم,با هر شرایطی که داریم و میتوانیم انجامش دهیم.اینگونه ,وقتی در معرض انجام و عمل به ایده قرار میگیرم,ایده های بیشتر,قدم های بعدی و روش های توسعه و بهبود مسیر به ما گفته میشود.

*کار کردن روی باورها باید منجر به عمل شود.تغییر باور و شخصیت ,قطعا خود را در شجاعت و حرکت کردن نشان میدهد.

سپاس از استاد عزیز و دوستانم.زنده باد آگاهی