گفتگو با دوستان 47 | خساست در خرج کانون توجه

درود بر همه دوستان

من خودم جزو کسانی بودم که گاهی اوقات افراطی برخورد کرده بودم و نشتی انرژی داشتم همین مورد بیمه من ساعتها بهش فک میکردم که چرا باید بیمه تامین اجتماعی واسه خودم رد کنم چون من صاحب کسب و کار خودم هستم و همیشه با خودم میگفتم دلیل رفتارهای منه که باورهای منو میرسونه من اگر باور دارم که پول فراوونه اگر باور دارم من مریض نمیشم یا تا بازنشستگیم انقدر پول میسازم که نیازی به حقوق بازنشستگی ندارم … چرا باید بیمه رد کنم اگه دارم خودمو بیمه میکنم یعنی باور ندارم یعنی ترس دارم نگرانم و ساعتها به این موضوع فکر میکردم که چرا خودمو واسه مریضی و پیری کوری آماده کنم برم گذرنامه بگیرم و خودمو واسه مسافرت آماده کنم باز کلی فکر دیگه تو سرم خب اگر خانومت بچت مریضی داشتن چی اگر هزینه هاشون سنگین شد چی اگر بعد فوتم همسرم از پس هزینه ها برنیومد و احتیاج به مستمری داشت چی وقتی که باید صرف حال خوبم میکردم صرف فک کردن به این مسایل میشد واقعا چرا باید انقدر افراطی برخورد کنم و از این ور بوم بیفتم خب خودمو بیمه کنم اون نشتی انرژی و جلوشو بگیرم و همون انرژی ر صرف پول ساختن شکر گذاری تفریح و کلی کار دیگه کنم که اگرم مفید نباشه لااقل خنثی باشه چرا باید انقدر به خودم سخت بگیرم

بیام تکامل ساختن ذهنمو طی کنم و از خودم توقع بیجا نداشته باشم که در نهایت باعث دلسردی من بشه …

تقریبا دو ماهی میشه که خودمو دوباره بیمه کردم آروم شدم باری از رو دوشم برداشته شد

خداوند را سپاسگذارم که این آگاهی بهم داده شد