گفتگو با دوستان 48 | "هدایت" و "تسلیم"

سلام، نفیسه عزیز خیلی زیبا نوشتی انگار نشانه ای از طرف خداوند برای من بود، من از،شما بزرگتر هستم و ازدواج هم نکردم خیلی خواسته ازدواج داشتم ولی نشد بعد که به این مسیر الهی هدایت شدم آنقدر احساس رهایی و آزادی داشتم که خدا بداند آنقدر آرامش رسیده بودم ولی شخصیت من ثابت نشده بود چون من به شدت به خانواده وابسته هستم من خیلی روی خودم کار کردم هنوزم کار می کنم ولی چون این وابستگی وجود داره و همش تضاد از طرف خانواده برام پیش می یاد و می دانم خداوند می خواهد که من رشد بده و بزرگم کنه ولی الان ترس و نگرانی تو وجودم گرفته، و این هم از وابستگی به مادر خواهر و برادر هست جالب که چون پدرم وابسته نیست اصلا به پدرم وابسته نیستم و رابطه خیلی خوبی هم داریم و چون همیشه خواسته یک ازدواج رویایی بوده و می فهم چرا برای من رخ نداده چون خودم هنوز آون آدم نشدم اوایل دوره 12قدم یکی از همکارم خواب دیده بود که من گفتم چقدر خوب شد که ازدواج نکردم چون آگه ازدواج میگردم به خدا نمی رسیدم و آلان خیلی خوب درک می کنم البته این صفت وابستگی نگرانی و دلسوزی تو خانواده ما ریشه داره و من خیلی تو زمینه های دیگه تغییر کردم و تو این زمینه ام خوب شده بودم ولی دوباره به همان روز اول برگشتم روی عزت نفسم کار می کنم از خدا می خواهم کمکم کنه با تمام وجودم درک می کنم وقتی توحیدتو زندگی نباشه دنیا را بهت بدهند هیچ لذت و ارزشی نداره، از شما خیلی سپاسگزارم و از خدا می خواهم به من کمک کنه که من رها بشم دوست خوبم موفق شاد باشید.