گفتگو با دوستان 48 | "هدایت" و "تسلیم"

بنام الله یکتا که هرآنچه دارم از اوست

سپاسگزار استاد عزیز و تمامی دست آندرکان این سایت توحیدی هستم که همچین فضای رو آماده کردن برای ما

وقتی بحث توحید میاد وسط انگار یه دلگرمی خاصی دارم و خیالم بابت همه چی راحت میشه و بقول استاد توی 12 قدم که میگه وقتی تو میدونی یه قدرتی هست که بی نهایته و همه چی در اختیارشه و تو میدونی که هر وقت ازش کمک بخوایی هدایتت میکنه چقدر خیالمون راحت میشه و چه کارهایی رو شروع به انجامش میکنی که تا قبل از این باور اصلا حتی بهش فکر هم نکرده بودی

من قبل از اینکه با این مسیر فکری که استاد عزیز گسترشش داد آشنا بشم کل زندگیم دلهره بود و از هر اتفاقی یه دلشوره داشتم و کل زندگی من شده بود ترس از اینکه نکنه بدبخت بشم ،دلار میرفت بالا استرس کل وجودمو دربر میگرفت ،بیماری میومد سراغم احساس میکردم خداوند غضبشو برام فرستاد ،صاحب مغازم میومد راجب کرایه صحبت میکرد ترس کل وجودمو دربر میگرفت که بدبخت شدم و بی نهایت مثالی که میتوند بنویسم که همه این مثالها فقط از یه باور مخرب آب میخورد و اونم نبودن خداوند توی زندگی من بود و به همه چیز قدرت میدادم جز الله که صاحب اختیار من بود ،وقتی به الان خودم نگاه میکنم و این چهار سال آشنایی با استاد تازه میفهمم چقدر تغییر کردم ،شجاعتر شدم و آرامتر ،هر اتفاقی که میافته یه خیال راحتی دارم عجیبی دارم و مطمئنم این اتفاق همون مسیر خوبست که باید اتفاق بیافته چون من از خداوند طلب هدایت کردم و اونم داره پاسخ میده فقط باید اعتماد کنم و خودمو بسپارم دستش ،بقول یکی از دوستان که توی کامنتش نوشته بود وقتی فرمون میدی دستش دیگه خیالت راحته که خداوند خودش میبرت بهتر جای ممکن

بارها مثالهاشو دارم که برنامه ریختم برای انجام کاری که فکر میکردم مسیر درسته و صب با انرژی توی تمرین ستاره قطبی از خداوند هدایت خواستم که به آسونی برام انجام بشه ولی چند دقیقه بعدش اتفاقی میافتاد که کلا مسیر درخواستم عوض میشد منم خیلی راحت و بدون مقاومت گفتم این همون مسیر درسته و من باید تسلیم باشم و خودمو سپردم به هدایت و همیشه هم خوب شد برام و این اتفاق اینقدر تکرار شد برام که تقریبا این باور نهایدنه شده برام

خدایا شکرت برای کوچکترین نعمتهای زندگیم ،برای همه نعمتهام که میبنمشون و نمیبنمشون