گفتگو با دوستان 49 | ورود به مدار نعمت ها

سلام مریم جان، امیدوارم حال دلت عالی عالی باشه که از کامنتات بنظر میاد هست :)

چند وقتی هست هربار کامنتت رو می خونم چقدر حس خوب ازش می گیرم. چقدر حال دلت خوبه خدا رو شکر. خیلی هم خوب می نویسی و قشنگ اون حس خوب رو منتقل می کنی. خیلی کیف می ده آدم تنها لب دریا بشینه و بر این همه زیبایی تمرکز کنه. و چقدر خوب که همسرت توقع نداشته باهاش بری و به مادرش سر بزنی. به به نعمت صدای خوب رو هم که داری (کلی چشمای قلبی). از خونه نوشتی که همه جا خاک و ساخت و سازه و فقط کف یه اتاق فرش انداختی ولی حست عالیه چون خونه ی خودتونه، واقعا حس خونه ی خود آدم بخصوص بار اول چقدر خوبه چقدر آدم حس می کنه یه مرحله رفته جلوتر و چقدر خدا رو شکر می کنه برای این نعمت. امیدوارم و مطمئنم خدا کمکتون می کنه و به بهترین شکل کارای خونه انجام میشه و هر روز بهتر از دیروز میشه شرایط. خیلی موضوع مهمیه که تو هر شرایطی ذهنمون رو کنترل کنیم و تو داری به بهترین شکل این کارو می کنی و مراقب حس و حالت هستی. اتفاقا منم چند روزیه بیشتر حالم خوبه. خدا رو شکر از بعد از آشنایی با استاد و قوانین بیشتر مواقع حالم خوبه ولی تو بعضی شرایط آدم انگار یادش می ره باید همیشه مواظب حالم و حسم باشم. دختر دومم دو روز دیگه سه ماهه میشه و بعد از دیدن فایل دیدم اون اوایل خیلی خوب ذهنم رو کنترل نکردم و با کوچکترین چیزی ناراحت می شدم. ولی چند روز پیش یهو با خدای مهربونم که گپ می زدم بهم گفت که حواست نیستا نباید انقدر نگران کوچکترین مسایل مربوط به لیلین باشی و وقتی به زبون می گم خدایا اون رو و همه ی عزیزانم رو به تو می سپردم تو دلم و ذهنم هم همین باشه و در اون صورت نگرانی معنا نداره.

خلاصه که دوست خوبم فقط خواستم بگم که چقدر حس خوب از کامنتای می گیرم وقتی می خونم قشنگ تو تصورم میاد که در حال خوب و با لبخند داری می نویسی.

حال خوبت مستدام و در پناه خداوند ارحم الراحمین شاد و سلامت باشی عزیزم.