گفتگو با دوستان 49 | ورود به مدار نعمت ها

سلام به استاد عباس منش عزیز

نمیدونم چندمین ردپای من در این بهشت زمینیه

دلم میخواست این کامنت رو بنویسم تا بعدا که نتایج بزرگتری گرفتم این کامنت رو ببینم و مراحل رشد خودم رو ببینم از کجا رسیدم به کجا

قبل از اینکه هدایت بشم به این لایو درگیر یه مساله بودم و ذهنم هی در حال نجوا کردن بود گفتم باید بالاخره تصمیمم رو بگیرم تا دیگه ذهنم درگیر نجواها نشه و ارامش رو از من نگیره و دچار احساس بد نشم وانرژی من بی خودی هدر نره احساسم رو خوب کردم و گفتم هرچی برای من پیش میاد خیره و ان کاری که باید انجام میدادم با ارامش تموم کردم بلافاصله اینستا رو که باز کردم دیدم لایو مشترک استاد عباسمنش با استاد عرشیانفر خدارو شکر کردم با کنترل ذهنم تونستم بهترین نتیجه رو بگیرم دقیقا دو ساعت نشستم و لایو رو گوش کردم و دقیقا نکاتی گفته شد که من بهش عمل کردم احساس خوب اتفاقهای خوب کنترل ذهن البته تکاملی که داره طی میشه و من تونستم مدیریت کنم تضادی که برام پیش اومده بود و ترسمو بزارم کنار و بهترین نتبجه رو برای خودم خلق کنم خدارو شکرت خدارو شکرت شاید از وقتی با استاد اشناشدم نتیجه های خیلی بزرگی برام رقم نخورده همش میگفتم چرا من مثل بقیه نتیجه هایی که میخوام نمیگیرم ولی مدتی هست که فقط به لذت بردن از مسیر و حال خوبم فکر میکنم اصلا دنبال اینکه کی به نتیجه میرسم نیستم هرروز بیشتر دارم با خودم به صلح میرسم خدارو شکر میکنم ارامش دارم ارامش دارم یه موقع هایی میگم نکنه این ارامش الکیه راهه اشتباهه باید همش درگیر اطرافیانت باشی کنترلش کنی ولی ارامش امروزمو با قبل مقایسه میکنم میگم خودشه این راه درسته قبلا فقط دنبال تایید دیگران بودم ولی الان فقط به فکر تغییر خودم و حال خوبم هستم وبا جدیت بیشتر ورودیهام رو کنترل میکنم و مطمینم زمانش که برسه

یکی یکی به خواسته هام میرسم

خدایا شکرت خدایا شکرت که من خالق زندگی خودم هستم